Het balkon

Lesley schudde zijn hoofd. 'Ik ga geen neprelatie met jou aan. Niet omdat jij het bent, maar omdat het voor jou teveel zou veranderen,' zei hij tegen haar. ze zou moeten omgaan met de pers, en dat zou prima zijn als ze daarvoor hem terug kreeg. Maar hij kon haar waarschijnlijk niet geven wat zij nodig had. Dat zou nooit een eerlijk ruil zijn. Hij moest toegeven dat het hem pijn had gedaan toen hij had gezegd dat ze elkaar niet meer moesten zien, dat wilde hij helemaal niet.

Kelsey haalde haar schouders op, "Het was maar een idee." haar stond het idee van een neprelatie ook niet aan, maar ze was aan het denken in oplossingen, niet in problemen. "Heb jij iets beters?" het was niet aanvallend, maar juist vragend. Ditmaal draaide ze zich wat om, om over het terrein te kunnen kijken. Ze vond het knap dat iemand in het donker zo'n foto had kunnen maken zonder dat een van hen een flits was opgevallen.

'Er zijn maar twee oplossingen, maar ze zijn allebei niet echt geweldig,' zei hij tegen haar. De ene oplossing was dat hij een paar dagen van school ging, en haar nooit meer sprak. De andere oplossing was om een echte relatie aan te gaan. Iets wat hij ook niet zo super vond omdat hij niet wilde dat haar leven zoveel veranderde.

een vals dilema volgens mijn nederlands boek xD
-
Kelsey's blik ging weer naar Daniël, "Er zijn er vast wel meerdere." ze glimlachte nu even bemoedigend terwijl haar blik naar het blad in haar hand ging, alsof er een oplossing in zou staan. "Wat nou als je gewoon een week in de school blijft, je hoofd nergens laat zien wordt het vanzelf wel weer vergeten, het volgende schandaal komt eraan en je hoort er niets meer van." ooit was zoiets dergelijks met haar moeder gebeurt, als erfgename van een titel in Frankrjk had ze daar best wat aanzien, maar het was niet zo uitgesproken als hier.

Daniël schudde zijn hoofd. 'Het is of bij jou uit de buurt blijven, of een echte relatie. En ik zie het allebei niet echt zitten,' zei hij, dat laatste zin voegde hij er fluisterend aan toe. De relatie had nog steeds het meest zijn voorkeur, alleen wilde hij haar leven niet verklooten. Dat was niet eerlijk, dat recht had hij niet.

Kelsey'ogen flitste even kort bij de woorden van Daniël naar hem voor ze ze weer over het terrein liet gaan. "Dan lijkt het me geen van beide een optie." ze hield haar hoofd wat schuin. Zelf kon het haar niet zoveel schelen wat er zou gebeuren, die echte relatie zou toch niet zo echt zijn en dat uit de buurt blijven zou ook niet mogeljk zijn op een school als deze. "Maar aan jouw de keus, schat."

Daniël pakte haar arm vast en trok haar mee naar binnen. Hij wilde dit niet langer uitstellen. Hij wilde haar niet in de waan laten dat hij geen relatie met haar wilde, hij wilde haar niet in de waan laten dat hij niet om haar gaf. Hij trok haar mee naar binnen en plantte zijn lippen op die van haar. Dit keer was hij zo slim geweest om binnen in het donkere halletje te gaan staan, misschien niet een perfecte plek, maar beter dan het open balkon wat vast door iemand in de gaten werd gehouden.

Dat was wel het laatste wat Kelsey verwacht had, dat hij haar mee naar binnen zou trekken de donkere hal in om even later zijn lippen op die van haar te drukken. Hoe haar hele lichaam ook hunkerde om de zoen te beantwoorden verbrak ze de zoen na enkele seconden. "Wat ben je aan het doen?" haar stem klonk duidelijk verward en haar ogen hadden zich wat vergroot. Het was niet dat ze de kus niet wilde, maar ze wilde niet door hem gebruikt worden als zijn persoonlijke seksmaatje om het zo maar te zeggen. Dat beetje eigenwaarde had ze nog wel.

Daniël liet zich tegen de muur aan zakken en ging zitten. 'Ik zoende jou, om duidelijk te maken welke optie mijn voorkeur heeft,' zei hij tegen haar. 'Maar voordat je beslist of je erin mee gaat moet je weten dat je niet meer normaal rustig kan gaan winkelen of over straat kan gaan. De pers zal je overal volgen. Ik kan proberen dat er een paar persmomenten worden geregeld dat het in elk geval minder wordt. Maar een relatie betekend dat je de pers in je leven zal moeten toelaten,' zei hij tegen haar. Hij had zijn ogen hoopvol op haar gericht, hij was zo eerlijk het haar nu te vertellen. Ze moest de keuze zelf maken.

Dat was wel het laatste wat Kelsey verwacht had, ook zij liet zich langs de muur naar beneden glijden, waardoor ze tegenover hem kwam te zitten, maar hun knieën elkaar raakte. "Dat had ik ook wel kunnen verzinnen." ze hield het blad wat ze nog steeds in haar handen had wat omhoog hield voor ze het op de grond liet vallen. "En die kunnen me geen zier schelen." ze keek hem door het duistere gangetje aan terwijl er een kriebelend gevoel zich door haar lichaam verspreide.

Heel eventjes sloot Daniël zijn ogen. Een glimlach verspreidde zich over zijn gezicht. Daarna keek hij haar weer aan, nog steeds met diezelfde glimlach. 'Kelsey, wil je mijn verkering zijn?' vroeg hij toen met een glimlach. Hij vond dat hij het daadwerkelijk, goed moest vragen. Hij had zijn hand op haar knie gelegd en keek haar nog steeds aan.

Kelsey voelde een soort warme gloed door haar buik heen trekken bij de woorden van Daniël. Op haar gezicht verscheen een brede glimlach, hoewel er in haar hoofd wel alarmbelletjes gingen rinkelen over in hoeverre hij het meende en hij het niet deed om alleen de pers van zijn vader af te leiden, maar die gedchte verwierp ze snel. "Meen je dat?" vroeg ze toch voor de zekerheid, maar binnen dezelfde ademteug gevolgd door; "Natuurlijk."

'Natuurlijk meen ik dat,' zei hij zachtjes. Hij had zijn benen langs haar heen gelegd en trok haar naar zich toe. Zachtjes en teder kuste hij haar. Hij had het gevoel alsof niemand hen iets kon doen in deze bubbel van geluk. Dat was een prettig en nieuw gevoel, ondanks dat ze elkaar nog goed moesten leren kennen vond hij het prettig om bij haar te kunnen zijn. Dat was goed.

Kelsey legde haar hand op zijn schouder toen hij haar naar zich toe getrokken had en haar zachtjes kuste. Met tederheid kuste ze terug, de zoen was veel minder passioneel dan de avond ervoor, maar dat maakte het juist zo bjzonder echt. Het was een hele nieuwe ervaring, iets wat een warme gloed door haar lichaam liet verspreiden.

Daniël hield zijn armen om haar heen geslagen. Zijn lippen gleden weer over die van haar heen. Haar lichaamswarmte voelde prettig aan tegen zijn eigen lichaam. Zachtjes streelde hij over haar zij heen terwijl hij haar glimlachend aankeek. 'Je hebt me zojuist heel gelukkig gemaakt,' zei hij tegen haar waarna hij haar weer kuste.

Kelsey keek hem met haar grote bambi ogen aan die duidelijk straalde van het geluk dat ze nu voelde. De school was nu ineens een stuk minder erg dan eerst. "Dat maakt mij gelukkig." ze ging dicht tegen hem aan zitten in het kleine halletje waardoor het net zo lastig was. "Ik hoop dat je vader het ook snel accepteert.' dat was iets wat toch door haar hoofd schoot.

Hij drukte een kus op haar kruin. 'En anders maar niet,' fluisterde hij tegen haar. Zijn vader maakte hem niet zoveel meer uit, zolang hij haar had zou het wel goed komen. Natuurlijk zou hij het erg vinden als zijn vader hem nooit meer zou willen spreken. Alleen wist hij dat hij er wel doorheen zou komen. Samen met Kelsey.

ahw hhij is zo lief en kelsey zo gemeen :c
-
Kelsey glimlachte bij die woorden, die de vlinders deden opfladderen in haar buik. Hoewel ze niet veel meer van hem wist dan hij van haar. Maar de kennis zou vanzelf wel tot stand komen. Kelsey legde haar hand op de schouder die het verst van haar weg was. "Wat wil je nu doen?" vroeg ze nadat ze gewoon even dicht tegen hem aan gekropen was en de gebeurtenissen kort over dacht, het was geweldig.

achja..
________
Daniël hield zijn armen stevig om haar heen. Hij wilde haar niet los laten nu. 'Het maakt mij niet uit, waar heb je zin in?' vroeg hij haar toen. Wat heb betreft konden ze alles gaan doen, als ze niets wist zou hij haar meenemen naar het park. Gezellig daar de middag door brengen. Uiteindelijk zouden ze nog ergens kunnen gaan eten. Natuurlijk zou er ergens dan ook een moment voor de pers ingebouwd moeten worden.

trpouwens louise moet nog een keer met lesley meeten :3
-
Kelsey legde haar hoofd op zijn schouder, "We zouden sowieso hier weg kunen, dit gangetje is wel erg krap." grapte ze terwijl ze haar hoofd alweer optilde om hem een zoen op de wang te geven. "En dan zien we wel weer verder?" stelde ze voor. Kelsey wist niet waar hij van hield, en hij net waar zij van hield, dus daar moesten ze sowieso nog achter zien te komen.

jup true Morgen oke? Ik ben vandaag namelijk niet veel online...
__________
Daniël glimlachte. Hij drukte een kus op haar lippen. 'Kom,' zei hij met een glimlach terwijl hij opstond en haar mee omhoog trok. Hij hield haar express dicht bij hem, dat vond hij nu eenmaal prettig.
_____
even geen inspi sorrry...

is goed
-
Kelsey liet zich omhoog trekken terwijl ze dicht tegen Daniël aanbleef staan. Onbewust was ze benieuwd naar de reacties, ze was nou niet de meest geliefde persoon van de school. Ook op haar beurt gaf ze hem weer een kus, waarna ze richting de grotere gang liepen.

Ergens anders verder?? Hier geen inspi meer namelijk

je bent niet de enige xD

kies jij maar ergens dan begin ik wel, goed?

NEW
~~
Starend in de verte, hing Coco tegen de balustrade van het balkon. Meestal was hij de spring-in-'t-veld en het was maar zelden dat hij zich echt slecht voelde, zoals nu. Eigenlijk was het vooral dat hij verward was, niet wist wat te doen.
Waarom was hij ooit die sexrelatie met Brendon aangegaan? Oké, hij had niet gedacht dat er problemen van zouden komen, op een gegeven moment zouden ze het niet meer nodig hebben en was het over. Maar nu Brendon gedumpt was door zijn vriendje, leek hij Coco meer nodig te hebben dan eerst. Het probleem was dat nu Ryan in zijn zicht was gekomen, het allemaal nog veel ingewikkelder werd. Nu ze een echte relatie hadden, verwachtte Ryan vast dat hij Brendon zou opgeven, maar Coco kon de jongen toch moeilijk aan zijn lot overlaten?
Met een diepe zucht ging hij overeind staan en wreef over zijn gezicht en door zijn haren. Als je een Coco-kenner was, zou je de problemen aan hem kunnen zien. Zijn gezicht stond ietwat vermoeider, niet alleen van het onderhouden van allebei de relaties, maar ook van het piekeren over wat hij zou moeten doen. Als hij dan eindelijk in slaap was, versliep hij zich vaak de volgende ochtend, waardoor hij moest opschieten om op tijd te zijn voor de lessen. Daarom zat zijn haar ook net niet helemaal perfect en dus vreselijk in Coco's ogen. Zelfs zijn kleding leed onder de problemen, vaker dacht hij: wat maakt het uit, en trok dan wat comfortabels aan, in plaats van zich op en top te stylen.