Het balkon

Jeremy werd een beetje rood en knikte. Hij haarde diep adem en boog toen de laatste paar centimeter naar voren. Hij druktezijn lippen teder op die van Coco. Hij had gedacht dat het veel vreemder zou voelen om een vriend te kussen, maar dit was raar genoeg erg aangenaam. Zijn armen, die nog om hem heen lagen, gleden naar beneden en sloten zich om Cocos middel. Het was erg lief en teder, hoe hij Coco kustte.

Coco liet Jeremy voor een paar seconden zijn gang gaan en begon toen te reageren. Heel rustig kuste hij de jongen terug terwijl hij een hand uitstak om die tegen Jeremy's wang te leggen en te strelen. Uiteindelijk liet hij Jeremy's lippen weer los en trok zijn hoofd een stukje terug. 'Nou dat was zo slecht nog niet hoor.' Zei hij met een glimlach, de waarheid sprekend. Je kon inderdaad wel merken dat Jeremy nog een beginner was, niet dat hij het slecht deed, maar gewoon de manier hoe hij zoende. Het tedere was inderdaad erg lief, al was Coco meer gewend aan een wat vurigere manier van zoenen. ' Probeer het anders nog een keer, alleen nu druk je wat harder en beweeg je wat meer met je mond.' Zei hij bemoedigend. Het was raar dit, ten eerste was hij Jeremy aan het zoenen, de jongen waar hij eerst zo'n hekel aan had gehad, en ten tweede was hij hem ook nog als het ware les aan het geven.

Jeremy knikte een beetje twijfelacwhtig. Dit was raar. Hij had nu kus-les, dafuq. Hij knikte. Hij wist niet echt wat hij hier van moest denken. Jeremy glimlachtte en boog zich weer naar voren. Hij bracht hun lippen weer samen aleen nu wat steviger met meer druk. Hij trok Coco, die al practisch op zijn schoot zat, iets dichter naar zich toe. Hij verbrak het contact weer met een glimlachje. "Dus, was dat al beter?" Vroeg hij, een beetje blozend.

Coco grinnikte toen Jeremy hem weer losliet. Niet dat hij hem uitlachtte, maar het was gewoonweg schattig om hem zo te zien proberen. 'Ja hoor, alleen probeer je te concentreren op wat je met je mond doet, dat is nu even het belangrijkst..' Zei hij met een grijns waarna hij opstond en zijn hand uitstak naar Jeremy om hem overeind te helpen. 'Kom, ik zal je wel laten zien hoe ik zoen, jij mag kiezen, met tong of zonder?' Zei hij weer met ondeugende ogen.

Jeremy stond ook op. Hij ging met een blos voor Coco staan. "Ga je gang." Bij de vraag werd hkj nog drie tinten rodee. "Zonder tong. " zei hij verlegen. Hij beet op zijn lip. "Met tong ben ik nog niet helemaal op mijn gemak mee. Ook met Brendon heb ik dat maar twee keer gedaan." Zei hij heel verlegen.

Coco knikte zwijgend en ging dichtbij Jeremy staan, zowat tegen hem aan. Hij legde zijn handen tegen diens borst en boog zich naar hem toe, maar voor hij de laatste centimeter overbrugde fluisterde hij nog:' Relax' Daarna drukte hij zijn lippen zacht op die van Jeremy terwijl hij zijn handen naar beneden liet glijden en om zijn middel heen legde. Hij kuste de jongen eerst rustig om hem de kans te geven om te ontspannen, maar al snel begon hij hem wat heviger, maar vooral ook gepassioneerder te zoenen. Soms weken zijn lippen een stukje uiteen, maar gingen dan al snel weer dicht om het een moment later weer te doen. Je kon aan de kus wel merken dat Coco al heel wat ervaring had.

Jeremy keek Coco aan tot aan het moment dat die hem zei te ontspannen. Toen sloot hij zijn ogen en liet alles gewoon maar komen. Hij beantwoordde de kus, zei het een beetje klungelig, maar iets handiger dan eerst. Zijn handen vonden hun weg naar Coco's middel, waar ze ook bleven. Om een of andere reden waren ze van fake-vriendjes naar zoenen gegaan. En het rare was dat hij er geen probleem mee had. Het was best verwarrend.

Brendon had nog nooit iemand zoveel gehaat als hij nu deed. Hij haatte zichzelf niet alleen omdat hij het voor zichzelf verpest had, zo egoïstisch was hij nou ook weer niet. Hij vond het vreselijk er achter te komen dat hij twee harten had gebroken, twee harten van de twee mensen waar hij het meeste om gaf. Met een door het harde bijten weer eens bloedende lip liep hij het balkon op, meteen stokstijf stilstaand bij de vertoning die hij zag. Er waren nu twee opties, 1) dit was een nachtmerrie, en 2) dit was de prachtigste droom aller tijden. Het antwoord hing van de reacties van de twee prachtige jongens af. Op de een of andere manier maakte zijn brein kortsluiting tussen iets wat hij al heel lang had willen zien en iets wat zijn hart in duizend stukjes brak.

De kus bleef nog een hele tijd aanhouden en Coco moest moeite doen om zijn vingers niet 'per ongeluk' onder Jeremy's shirt te laten glijden. Uiteindelijk liet hij Jeremy weer gaan, langzaam weliswaar. Met pretoogjes keek hij de jongen aan. 'Nou dat moet toch goed genoeg zijn.' Zei hij lachend. Goed genoeg om de mensen van hun 'relatie' te overtuigen. Hij liet zijn armen weer van Jeremy afglijden en ging tegen de balustrade aanstaan. Nu pas merkte hij de andere jongen op en zijn ogen vernauwden toen hij Brendon herkende. In een snelle beweging pakte hij Jeremy's hand vast en ging bij hem staan. 'Hebben we iets van je aan?' Vroeg hij op een bitchy toon met gefronsde wenkbrauwen.

Jeremy glimlachte naar Coco en knikte lachend. Hij wilde net zijn mond open doen om nog een opmerking te maken. Maar hij werd belemmerd door Brendons aanwezigheid. Hij gaf een kneepje in Cocos hand. Brendon wist hoe moeilijk hij was met contact, en dus zou dit, hopelijk, een beetje impact maken. Hij gaf Brendon een boze blik, om Coco's woorden bij te staan.

Brendon beet nog harder op zijn lip en keek naar de handen van zijn grote liefdes. Toen naar Coco en daarna naar Jeremy. Aan hun blikken te zien was dit niet een van zijn dromen waar ze hem uitnodigden om met hen mee te doen, dus dit was of een nachtmerrie of echt waar, hij hoopte op het eerste, al was dat onwaarschijnlijk. 'Ik...Ik...I-ik...' begon hij stotterend, 'Ik hou van jullie...' zei hij met een blik vol eerlijkheid.

Jeremys uitdrukking verzachtte een beetje. Zou... Zou Brendon dat menen? Hij wist dat hij nu als een aandachtsafhankelijke puppie klonk, maar hij hoopte het zo. Maar hij zou neit toegeven. Brendon had zijn hart gebroken, en dat van Coco ook, dit was the least they could do. Hij keek naar Coco om te zien wat die ervan vond.

De woorden maakten Coco alleen maar bozer. 'Brendon serieus! Hou gewoon je mond dicht.' Zei hij dan ook kwaad. 'Ik heb geen behoefte aan nog meer leugens, ik geloof wij allebei niet.' Hij keek even naar Jeremy en gaf hem een glimlachje. Brendon mocht dan nog zo eerlijk klinken en eruit zien, Coco zou hem niet geloven, hij was niet helemaal dom.

Brendon's ogen begonnen te tranen, 'Ik lieg neit! Begrijp dat dan!' schreeuwde hij bijna, toen hij wat gekalmeerd was ging hij verder. 'Toen ik jou aan die bar zag, Coco, had ik meteen gevoelens voor je, maar omdat ik al hield van Jeremy zag ik niet in dqt het liefde was...' begon hij met snikken tussendoor, 'Ik wilde stoppen met naar je toe gaan voor Jeremy maar er was een bepaalde aantrekkingskracht die me verwarde. Toen ondekte jij ons...' hij keerde zich tot Jeremy, 'En ik wist niet wat me overkwam, ik weet niet eens meer wat ik vlak daarna heb gedaan. En toen kreeg ik de kans om in te zien dat wat ik voelde voor Coco liefde was en daarbij de kans om zijn vriendje te zijn en die kans verpestte ik. En toen ik er over nadacht... En jullie hier zag... Bedacht ik me dat ik van jullie hou, van jullie allebei. Alsjeblieft. Ik smeek jullie. Geloof me. Op zijn minst...' zei hij en hij zakte op de grond tegen de deur naa het balkon.

Coco beet op zijn lip terwijl hij naar Brendon's verhaal luisterde. Aan het einde bleef hij stil en keek alleen naar Brendon die op de grond zat. Hij mocht niet toegeven, dat verdiende Brendon niet, niet na wat hij Jeremy en hemzelf had aangedaan. 'Als het al waar is wat je zegt, ik ben nu met Jeremy, dus je hebt pech.' Zei hij terwijl hij een kneepje gaf in Jeremy's hand. Het verbaasde hem hoe moeilijk dat nog over zijn lippen kwam, maar hij wilde Brendon niet zomaar vergeven.

Brendon grinnikte, 'Meestal vraag je op dit punt of ik met jullie mee wil doen en dan hebben we sex ter plaatsen, maar ik geloof dat ik dat buiten mijn dromen en fantasieen niet kan verwachten... Ook geloof ik dat dit niet echt verstandig was om te zeggen, maar nu heb ik het al gedaan. Ik verwacht niet dat juklie me meteen vergeven en dat vraag ik ook niet van jullie, ik vraag alleen een tweede kans, al is het alleen maar zodt we weer vrienden zijn.' smeekte hij haas.'Ik wil niet dat de mensen waar ik zo van hou me haten om mijn oh zo stomme acties, al neem ik het julliw niet kwalijk.'

Jeremy wist neit emer wat hij moest doen. Aan de ene kant was hij ernstig verontrust door de fantasie die Brendo had opgebiecht. Aan de andere kant had hij wel een beetje medelijden met de jongen. Hij keek besluiteloos naar Coco. Misschien was het beter als hij gewoon vol zou houden en bij Coco bleef. Dit was zijn Brendon niet. "Brendon, ik snap dat je spijt heb en zo, maar... Het gaat niet werken, niet zolang je niet jezelf bent. Dus misschien is vriendschap, of in ieder geval een poging daarop, het beste." Zei hij met een klein glimlachje.

Coco's blik schoot van Brendon naar Jeremy en weer terug naar Brendon. ' Het is dat Jeremy je nog een kans wilt geven, want voor mijn part kun je oprotten.' Zei hij bits. Het was al niet moeilijk om het te verprutsen bij Coco, maar als dat zover was, had je al helemaal een kleine kans om het weer goed te maken. ' Oh en als je ook maar één keer probeert om die fantasiën van jou waar te maken, bij Jeremy of bij mij, dan ben je zeker nog lang niet jarig.' Voegde hij er nog aan toe waarbij hij wat dichter tegen Jeremy ging staan.

Brendon knikt eerst alleen maar, op zoek naar de juiste woorden die het et erger voor hem zouden maken. Hij wilde nogal domme en vrij gemene opmerkingen nqar Coco gooien maar hij hield zich vestandig in. 'Ik begrijp jullie allebei, en ik zou erg mijn best doen om er op zijn minst voor te zorgen dqt jullie me niet meer haten.' zei hij uiteindelijk maar. 'Er is al een persoon die me nooit gaat vergeven en ik zou het vreselijk vinden als jullie naast me op het lijstje moeten komen.'

Coco keek spottend naar Brendon terwijl hij zei:' Als jij nou eens gaat uivogelen hoe je dat voor elkaar krijgt, dan gaan wij iets nuttigers doen.' Hij pakte Jeremy's hand steviger vast en trok hem mee langs Brendon naar de deur, zichzelf dwingend om niet naar Brendon te kijken.

Jeremy zei niets en liet zich maar al te gewilligmeeslepen. Hij dacbt niet nog veel bij deze Brendon rond kon hangen zonder iets potenrieel doms te doen. Hij wilde er maar al te graag weg.