Het balkon

Daniël glimlachte. 'Nee, vandaag een keer niet. De zeldzame vrije momenten,' zei hij tegen har. Hij leunde tegen de balustrade aan. 'En al meer gewend aan deze school?' vroeg hij haar toen, gewoon omdat hij geïnteresseerd was.

Kelsey steunde weer met haar ellebogen op de balustrade van het balkon dat op deze manier toch echt op een onderdeel van een kasteel leek doo rde bouwstijl. "Om eerlijk te zijn niet echt." ze zuchte even, maar er verscheen al snel weer een glimlachje op haar lippen. Van fronzen kreeg je alleen maar rimpels. "Het is me veels te groot" ze lachte eventjes bj die woorden, omdat ze nog steeds wist te verdwalen.

Daniël glimlachte. 'Het aanbod voor een rondleiding staat nog steeds,' zei hij met een glimlach. 'En ik denk dat het verder vanzelf goed gaat komen, er komen vanzelf mensen met wie je het gezellig hebt enzo,' zei hij bemoedigend tegen haar.

"Die zal ik dan snel maar eens aannemen." zei ze nog steeds met een glimlachje rond haar lippen terwijl ze zch weer wat naar hem toedraaide door haar handen nu gewoon losjes op het balkon te laten leunen, "het is nu een beetje laat waarschijnlijk." ze ging met haar hand even door haar haren. "En ik hoop dat je gelijk hebt." er kwam nu een twinkeling in haar grote bruine kijkers, "En jj bent ook gezellig." ze schonk hem een grote glmlach.

'Schikt morgen?' vroeg hij aan haar. Hij glimlachte door haar woorden, iets wat raar voor hem was. Meestal glimlachte hij niet om de woorden van anderen. Het kwam waarschijnlijk door het feit dat er alcohol in zijn systeem zat maar hij sloeg een arm om haar heen, gewoon om haar een beetje moed te geven om te geloven dat het straks goed ging aflopen. Een vriendschappelijke arm.

Die arm had Kelsey niet verwacht, niet omdat ze aanrakingen niet gewend was, maar omdat het Daniël was en hij toch het soort persoon was dat altijd moest opletten met wat hij deed. Zijzelf had het bijna nooit, tenzij ze naar een feest ging van een of ander beroemd persoon. Haar afkomst had toch nog een paar voordeeltjes. "Hmm morgen lijkt me goed." zei ze terwijl ze Daniël aankeek, waardoor haar hoofd zich nu behoorlijk dichtb ij Daniël was. Het was een fijn gevoel om zo tegen hem aan te staan, het gaf haar inderdaad wat moed over de komende weken.

'Dat is mooi, waar zien we elkaar?' vroeg hij haar toen. Hij merkte dat haar gezicht erg dicht bij was, ergens vroeg hij zich af hoe haar lippen zouden voelen, hoe ze zouden smaken. Waarom hij zich dat afvroeg? Hij had geen idee. Toch hield hij zijn arm om haar schouders heen.

Kelsey leunde niet geheel zonder bijbedoelingen wat dichter naar hem toe. 'We zouden hier kunnen afspreken? Of gewoon bij die grote trap?' stelde ze met een verleidelijke blik in haar ogen, ondertussen had ze haar ene arm langs zijn arm gelegd en legde ze hand blak onder zijn nek.

Tuurlijk had Daniël door waar dit naar toe ging. Hij besloot haar nog eventjes niet te geven wat ze wilde. 'Laten we maar hier afspreken,' zei hij met een glimlach. Daarna besloot hij dat hij zelf niet echt langer wilde wachten. Hij overbrugde het kleine stukje tussen hun lippen en kuste haar zachtjes. Haar lippen waren zacht, prettig. Ze smaakte lekker, al kon hij niet precies benoemen waarnaar.

Kelsey zag hoe de lippen van daniel dichterbij kwamen. Ze slot haar ogen toen de lippen van daniel de haarre raakte. Zachtjjes kuste ze hem terug. Zijn lippen voelde fijn aan, ze draaide zich wat verder naar hem toe en legde haar hand nu echt in zijn nek. De kus voelde fijn aan, het was iets wat ze wel vaker wilde.

De armen van Daniël sloten zich iets strakker om het lichaam van Kelsey heen. Hij genoot van deze kus. Hij wist niet hoe het kwam, normaal kuste hij niet zomaar meisjes. Hij dacht daarom ook dat Kelsey vast niet zomaar een meisje was. Rustig opende hij zijn mond iets en liet zijn tong langs haar lippen glijden, hopend dat zij ook haar mond zou openen.

Kelsey proefe de zoetige champagne smaak op declippen van daniel, maar het was niet iets waarop ze acht slieg. Ze werd iets dichter tegen hem aangetrokken,, iets waar ze geen problemen mee had.zachtjes kuste ze hem trrug, waarna ze haar mond wat opende en ze voorzichtig haar tong langs zijn lippen liet gaan, aftastend wat hij zou willen. Het voelde goed aan, tijdens het zoenen glimlachte ze een beetje.

Daniël glimlachte tijdens het zoenen ook, natuurlijk glimlachte hij. Zijn tong gleed langs die van haar, aftastend, zoekend in haar mond. Hij hield van het gevoel dat zich in zijn lichaam verspreidde, de warmte van haar lichaam tegen dat van zichzelf aan. Zijn handen gleden iets naar beneden, naar de zachte ronding van haar achterste.

Kelsey kroelde met haarvhand door zijn haren heen, de andere had ze op zijn onderrug gelegd en streelde zachtjes over zijn shirt heen, die erg zacht aanvoelde, een luxe materiaal waarschijnlijk. Kelsey bleef de zoen maar aanhouden, van haar mocht dit moment ng wel evdn duren. Met kleine, passievolle bewegingen bewogen haar lippen over die van daniel en speelde haar tong een beetje met die van hem.

Daniël was de eerste die de zoen verbrak. Lichtelijk buiten adem haalde hij zijn lippen van die van haar af en keek haar aan. Zijn ogen stonden zag, een lieve scheve glimlach sierde zijn lippen. Zijn armen liet hij om haar heen liggen terwijl hij haar aankeek.

Ook kelsey haar adem ging sneller dan normaal, op haar gezicht ligt een grote glimlach terwijl haar ogen glinsterde in het donker tereijl ze hem aankeek. 'wauw' fluisterde ze zachtjes tegen hem. Haar donkerbruine ogen keken hem aan, ze liet haar handej nog steeds op zijn rug en in zijn nek ruste.

Nog steeds algen zijn armen om haar heen. Totdat hij zich bedacht dat hij haar verder eigenlijk helemaal niet kenden. Voorzichtig liet hij haar los. 'Ik, ik moet gaan,' zei hij toen tegen haar. 'Ik spreek je nog wel een keer,' zei hij daarna ineens gehaast. Hij draaide zich om en wilde al naar de deur lopen.
________
En toen kwam het besef van wat hij eigenlijk had gedaan XD

Kelsey bleef hem aankijken terwijl hij zich losmaakte. Licht verbrouwereerd bleef ze naar daniel kijken, hoewel ze niets liet merken. ' ik hoop het' ze glimlachte weer naar hem terwijl ze haar shirtje warlt omlaag trok.

Zo hier een nieuwe voorde rondleing ?

Is goed, begin jij daar nu mee?

Kelsey ston weer tegen de balustrade aangeleund, met haar rug naar de deur. Ze was benieuwd if daniel nog op zou komen dagen, na gisteravojd. Zelf had kelsey de halve nacht aan het voorval liggen denken. Toch had ze er geen spijt van, en ze hoopte dat daniel het ook niet had.

Na lang twijfelen had Daniël besloten het voorval van gister gewoon te vergeten en haar die rondleiding te geven. Diep in zijn hart was hij het nog lang niet vergeten, het had te goed gevoeld om het te vergeten. Al wist hij ook dat het problemen zou opleveren. Hij wist niets van Kelsey, hij had geen idee van haar leven of hoe ze echt was. Eigenlijk kon hem dat niet veel schelen. Hij opende de deur naar het balkon. 'Heey,' zei hij rustig tegen haar. 'Ben je er klaar voor?' vroeg hij haar toen.

Kelsey draaide zich om toen ze de stem van Daniël hoorde, ze kon het niet laten om even een blik over hem heen te werpen om iets op te merken over het voorval van de avond ervoor. Hij was tenminste nog gekomen, dat was een goed teken. "Heey." ze haalde haar handen uit haar broekzakken terwijl ze een stapje n zjn richting deed, "Helemaal." er verscheen weer een glimlachje op haar lippen, "Waar gaan we beginnen?" Kelsey hield Daniël goed in de gaten, ze wilde weten hoe hij nou echt was, hoe hij zch over gisteravond voelde, iets wat ze niet had kunnen vergeten.

'We zullen beginnen bij de lokalen, daarna de slaapzalen en vervolgens het buitenterein als het weer het toelaat,' zei hij tegen haar. Hij zei het zonder al te veel enthousiasme in zijn stem, hij wilde haar niet laten denken dat na wat er gisteravond was gebeurd er meer zou kunnen komen. Dat wilde hij haar niet laten denken omdat hij niet wist of hij dat waar kon maken.

Kelsey hoorde het gebrek aan enthousiasme in zijn stem wel, stond op het punt er wat van te zeggen maar besloot het toch niet te doen. Nee, dan zou er waarschijnlijk niksm eer van een rondleiding komen, die ze toch wel graag zou willen hebben zeker met Daniël erbij. "Oké, ik ben benieuwd." weer zond ze hem een glimlach, in de hoop van enige reactie te krijgen. "Geen bewaker?" vroeg ze toen ze haar blik even achter hem langs liet gaan naar de rest van het balkon.

'Niet eentje die jij kunt zien,' zei hij tegen haar. Er liepen een paar bewakers over het terrein, vooral bij de plekken waar hij haar rond zou leiden. Ze moesten toch gaan kijken of alles veilig was, en gezien het feit dat het schoolbestuur niet meer dan vier bewakers toeliet hadden ze besloten het terrein te controleren en Daniël eventjes alleen te laten. Natuurlijk wisten ze wat er gisteravond was gebeurd, er was er zelfs een geweest die had gezegd dat hij haar niet moest laten gaan. Daardoor had hij alleen maar meer gedacht dat het verkeerd was geweest. 'Kom we gaan,' zei hij egen haar terwijl hij zich weer omdraaide en naar de deur liep. Galant als hij was hield hij deze voor haar open.