De inham

Je kunt deze inham niet zien als je op de kliffen staat, dus alleen als je weet dat het kleine paadje dat een heel stuk verwijderd ligt van de school, naar de inham leidt, kun je er komen. In de inham ligt een klein strandje en het grootste deel van de dag komt er geen zon, omdat de kliffen er dan een schaduw over werpen. Maar tussen 1 en 5 kun je op het strandje van de zon genieten en als het warm genoeg is kun je ook zwemmen.

Alice zat op het strandje met haar kin op haar opgetrokken knieën. School was al afgelopen dus ze had geen schooluniform aan, maar een zwarte skinny jeans en een t-shirt, maar daar droeg ze een vest overheen omdat het anders veel te koud was. De mouwen kwamen tot ver over haar handen en haar zwarte haren waaiden alle kanten op waardoor ze er nogal eenzaam uitzag. Natuurlijk was ze altijd eenzaam, alleen dan deed ze haar best om het te verbergen. Nu niet.

Belle liep stapje voor stapje het paadje af om maar niet te vallen. Het water wat ze kon zien als ze over de rand keek, was namelijk niet echt een prettig vooruitzicht, eerder angstaanjagend. Ze voelde dan ook opluchting door haar heen stromen zodra ze op het strandje stond. Met haar klein handjes sloeg ze de capuchon van haar vast over haar hoofd nadat ze haar haren weer aan de kant had gestreken. Ze liep rustig naar de waterkant toe en keek een beetje naar het water. Zelfs als het warm genoeg zou zijn, zou ze niet gaan zwemmen, ze huiverde al bij het idee dat ze het diepe water in zou moeten.

NEW
~~
Jay hield Kira's hand stevig vast terwijl ze het paadje naar beneden liepen. Ook toen ze al op het strandje stonden bleef hij hem vasthouden en glimlachte even vrolijk naar haar. Dat was niet de enige emotie die in zijn gezicht te lezen was. Zijn ogen stonden zo verliefd als ze maar konden zijn. Hij trok haar zachtjes naar zich toe en gaf haar een kort kusje op haar lippen. ' Ik wilde je graag verassen, gewoon omdat je altijd zo lief bent en ook omdat ik de laatste tijd niet altijd zo aardig tegen je ben geweest.' (kweenie of je bij zijn personage, relaties hebt gelezen?) Zei hij waarbij hij een knikje gaf opzij, richting het kleed wat op het zand lag. Hij had het maar voor de zekerheid vastgelegd met wat stenen, al waaide het niet echt hard. Op het kleed stond een typische picknickmand die hij volgestopt had met allerlei lekkere dingen.

awwwh Ik heb het dus nu wel gelezen
________
Met een kinderlijke nieuwschierigheid liet ze zich mee naar beneden voeren. Ze glimlachte breed toen ze zag wat hij had geregeld. Zachtjes kuste ze hem. Haar armen lagen stevig om hem heen. 'Dankjewel,' fluisterde ze toen zachtjes. Dit ontroerde haar, natuurlijk had ze wel gemerkt dat hij het druk had en zoveel dingen aan zijn kop had. Maar toch had ze het ook als een soort afwijzing gevoeld dat ze nog niet zoveel hadden gedaan samen de laatste tijd. Dit maakte alles weer goed. 'Dank je dat jij er bent,' fluisterde ze toen tegen hem. ze wilde hem echt nooit maar dan ook nooit meer kwijt. Ergens voelde ze zich nog steeds schuldig over het feit dat ze met Tyler had gezoend, maar ze hoopte dat hij ht haar volledig kon vergeven. Zeker nu ze haar hele hart aan hem gaf.

Glimlachend deed hij met de omhelzing mee. 'Tuurlijk ben ik er en nu... nu ben ik er alleen voor jou.' Hij gaf haar een kus op haar kruin en liet haar toen langzaam los om zijn handen in de hare te laten glijden. Hij leidde haar achteruitlopend mee naar het kleed en liet haar uiteindelijk toch maar los om te gaan zitten. 'Ik hoop dat je honger hebt. Ik wist niet goed wat ik mee moest nemen, dus heb ik van alles wat gedaan.' Zei hij grijnzend terwijl hij de mand openmaakte en er eerst maar de bordjes en glazen uithaalde.

Kira glimlachte breed. Ze hield van deze momenten, dat ze gewoon alleen tijd aan elkaar besteedde. De momenten dat ze echt samen waren, alleen. 'Ik denk dat ik inderdaad wel wat lust,' zei ze met een kleine glimlach. Vroeger had ze altijd extreem gelet op wat ze at, dat had ze laten varen nadat ze weer wat met Jay kreeg, het gaf haar zelfvertrouwen. het vertrouwen dat ze dat niet hoefde te doen. Nu at ze dus gewoon weer naar hartenlust, zoveel als ze wilde wanneer ze het wilde.

' Dat is mooi.' Zei hij waarbij hij wat meer naar haar toeschoof en een kus op haar lippen gaf. Nu ze eindelijk weer even tijd alleen hadden, wilde hij die ook zo goed mogelijk besteden. Dat betekende: zo lang mogelijk, zo dicht mogelijk bij haar zijn. ' Oke wat wil je? Ik heb croissantjes, stokbrood, donuts, pannekoeken? En voor drinken koffie, thee en...' Hij haalde met zijn blik op haar gericht een fles champagne uit de mand. ' We zijn hier toch niet op schoolgrond.' Grinnikte hij.

Nadat hij haar had gekust was ze dicht tegen hem aangekropen. het liefst wilde ze nooit meer bij hem weg. Gewoon altijd zo blijven zitten, ze wist dat het niet kon maar toch wilde ze het. 'Mmm, lekker,' ze ze met een glimlach tegen hem. 'Alsof wij ons iets van die regels aantrekken,' zei ze met rollende ogen. Er was ook een regel dat je niet intiem mocht zijn op schoolgrond, dat deden ze ook gewoon. Ze kuste hem eenmaal en pakte daarna een stukje stokbrood om op te eten.

Vol met technologie en uitvindingen in zijn hoofd liep hij een onbekend paatje op die hij een uur geleden had ontdekt. Hij was nog steeds nergens bij uit gekomen, maar uiteindelijk zag hij het goud-geel kleurige zand van het strand. De zee golfde er zachtjes overheen en spoelde terug. Er was geen zon te zien en maakte het daarom ook een beetje kil. De wind vloog tegen Lake aan waardoor hij bijna achterover viel, geweldig. Toch baande hij zich een weg richting het water.

Ryan dreef op zijn rug in de zee en liet zich wiegen door de kalme golfslag. Af en toe kwam naast hem het hoofd van Harry de papegaaiduiker op, die daarna weer onderdook en het heerlijk naar zijn zin had, terug in zijn natuurlijke omgeving. Toch vroeg Ryan zich af waarom de vogel, die al negen jaar bij hem was, niet eens vluchtte of verdween. Kennelijk hadden hij en zijn team toch iets goed gedaan en dat voelde goed.

Zouden jullie alsjeblieft ergens anders willen meeten? Er is hier vandaag nog reageert en het is een belangrijke meet voor Kira en Jay... ik zou het erg vervelend vinden als jullie hier door zouden meeten omdat deze meet nog lang niet dood is...

ik ben het met Esmée eens ^^
~~
Jay grijnsde ondeugend bij haar woorden. 'Je hebt gelijk.' Voor hij een poging zou doen om de fles te openen, pakte hij hem stevig met twee handen beet en schudde die hard op en neer. Hij zorgde ervoor dat hij de fles niet boven het kleed hield en ook de hals van hen africhtte, waarna hij het zakmes wat hij bij zich had, pakte en de fles ontkurkte. Daarbij schoot de kurk weg en stroomde de champagne eruit. Snel pakte hij de twee glazen om die te vullen waarna hij de fles wegzette en één van de glazen aan haar gaf. 'Op ons dan maar?' Zei hij met een vrolijke glimlach.

Kira glimlachte, het was echt iets voor Jay om zo met de champagne om te gaan. Ze vond het heerlijk zo deze middag. Ze nam het glas aan en ging nog wat dichter tegen hem aan zitten. 'Op ons,' zei ze terwijl ze haar glas tegen die van hem aan tikte. Daarna nam ze een klein slokje, ze dronk niet zo vaak alcohol, ze vond de brandende smaak niet zo geweldig. Maar deze champagne was lekker, gewoon omdat ze hem smaen met Jay kon drinken.

Na het aantikken van de glazen, nam Jay een slok, waarna hij een arm om Kira heen sloeg. Zachtjes streelde hij haar op elke plek waar hij maar bij kon, nu vooral haar zij. Hij wilde dat dit moment eeuwig zou duren. Hij was nu zo tevreden, hij had Kira bij zich, hij had geen last van honderden gedachtes en voelde zich alsof niks zijn geluk nog kon wegnemen. Zijn hand gleed langs Kira's rug omhoog om uiteindelijk bij haar haren uit te komen en daar doorheen te strelen. Na nog een slok van champagne boog hij zich over Kira en gaf een kus op haar neus. ' Ik hou van je, zo ongelooflijk veel.' Fluisterde hij zacht in haar oor terwijl hij haar voorzichtig met het glas nog in zijn hand omhelsde.

Kira glimlachte gelukzalig. Het was heerlijk om die woorden te horen, het was heerlijk om zijn lichaam te voelen. 'Ik ook van jou,' fluisterde ze zachtjes. Ze sloot haar ogen terwijl ze haar hoofd tegen zijn schouder liet rusten. In haar rechterhand had ze haar glas champagne nog maar dat ging wel goed. Heel eventjes maakte ze zich los uit de omhelzing, zette het glas weg, en kuste hem teder. Ze wilde bij hem zijn, heel dicht bij hem zijn.

Tegen Kira's kussen zou hij nooit nee kunnen zeggen en hij zette dan ook snel zijn glas weg om haar terug te kussen. Zijn ene hand bleef door haar haren strelen, maar de andere hand ging naar haar gezicht om daar haar wang te strelen. Hij opende zijn mond een stukje en liet zijn tong een paar keer zacht langs haar lippen strelen. Ondertussen leek het alsof zijn hart 3 keer zo snel was gaan slaan en hij voelde door zijn hele lichaam tintelingen.

Zoals gewoonlijk voelde Kira de opwinding die in de vorm van tintelingen door haar lichaam ging. Ze duwde zich iets dichter tegen Jay aan en kuste hem nog steeds. Ook haar mond ging open en ze kuste haar met passie. Ze hield van hem, en dat was duidelijk te merken aan de kus. Haar armen lagen om zijn middel en ze had zijn shirt een heel klein stukje omhoog gehaald zodat ze zijn naakte rug kon strelen.

Een rilling trok door hem heen toen hij haar vingers tegen zijn blote huid voelde. Zijn hand die tegen haar wang lag zakte af naar haar hals om daar te strelen terwijl hij met zijn tong de hare opzocht om daar mee te spelen. Voorzichtig boog hij steeds wat meer voorover tot Kira uiteindelijk met haar rug op het kleed lag en hij op zijn knieën over haar heen gebogen zat terwijl hij haar wat vuriger begon te kussen. Ze waren nog nooit echt verder gegaan dan zoenen en knuffelen (neem ik aan, aangezien hun relatie nog best kort is) , maar Jay zou haar best willen, zoals wel vaker als ze weer eens aan het zoenen en strelen waren. Maar hij liet niets merken, hij wilde haar niet afschrikken.

Is goed, was ik ook al vanuit gegaan
__________
Kira kuste hem net zo vurig terug, het voelde prettig om op deze manier intiem te zijn met hem. Natuurlijk wilde zij ook verder met hem, alleen niet meteen. Ze was er nog niet klaar voor, en eigenlijk zat haar dat dwars. Maar nooit liet ze dat aan Jay merken. Ze streelde nog steeds zijn rug en gleed met haar tong langs die van hem. Haar ademhaling ging wat gejaagder dan normaal.

Het kostte hem ongelooflijk veel moeite om niet meteen zijn handen onder haar kleren te laten glijden en haar overal te strelen waar hij wilde. Hij kon echter niet stoppen dat hij de kus verbrak en zijn lippen in haar hals drukte, steeds opnieuw en steeds een stukje lager. Hierbij streek soms ook zijn tong voor een moment langs haar huid. Hij liet zijn lichaam ondertussen nog wat meer zakken zodat het tegen de hare aanlag, maar hij hield zich overeind door met zijn handen op de grond te steunen.

Kira wilde niet meteen hem laten stoppen. Als ze eerlijk was voelde het prettig, maar ze wist van zichzelf dat ze niet verder wilde. Het was niet eerlijk om hem die hoop te geven. Ze streelde hem nog over zijn rug, maar anders dan daarna. Haar lichaam was minder ontspannen dan dat het net was geweest. Ze durfde Jay niet af te wijzen. Bang dat hij dan weg zou gaan. Al kon ze weten dat dat niets voor jay was. Toch was de angst er.

Jay had niet door dat ze zich niet op haar gemak voelde bij de aanrakingen van zijn lippen op haar huid. Integendeel, hij dacht dat ze het juist goed vond dat hij dit deed. Daarom durfde hij ook een hand een klein stukje onder haar shirtje te schuiven en haar daar in haar zij te strelen. Zijn lippen gingen gewoon door met kusjes in haar hals geven en bij haar sleutelbeen durfde hij zelfs zachtjes aan de huid te zuigen, waardoor er een roodpaarse vlek ontstond nadat hij los had gelaten.

Kira merkte waar hij heen wilde, en hoeveel ze ook van hem hield dit kon ze niet. Ze duwde hem een stukje van zich af. 'Jay,' fluisterde ze. Ze maakte zich los uit zijn omhelzing en trok haar knieën op. Heel eventjes sloot ze haar ogen. Het voelde vervelend om hem op deze manier af te wijzen. Ze voelde zich schuldig dat ze hem afwees. 'Sorry,' fluisterde ze toen terwijl ze hem aankeek.

Jay keek verward op toen ze hem wegduwde, maar toen hij haar zo zag zitten, begreep hij het. Hij had het verkeerd begrepen, ze wilde nog niet verder. Hij vervloekte zichzelf in gedachten daarvoor, waarna hij snel naar haar toeschoof. 'Nee, het spijt mij. Ik ben blij dat je het hebt gezegd. Ik moet niet zo opdringerig zijn.' Zei hij schuldbewust waarbij hij kort zijn armen om haar heen sloeg. Hij vond het gewoon moeilijk om rustig aan te doen, vooral omdat hij bij zijn vorige 'relaties' het nooit had hoeven doen. Hij had eigenlijk geen idee wat Kira's ervaring met jongens was, maar dacht wel dat zij dat van hem wist.