De winkelstraat

Harriet was niet de beste in persoonlijke zaken, maar zelfs Harriet kon merken dat het niet zomaar gedoe was met een jongen zoals ze het probeerde over te laten komen. Haar blik volgde de sigaret die ze op de grond uittrapte met haar hak. Hakken die torenhoog waren, te hoog om op te kunnen lopen wat harriet betreft. "Het ziet er niet uit als zomaar gedoe?"

Alice nam Harriet even kritisch op en zuchtte toen. 'Ja, oké ik vind hem echt heel leuk. Ik denk dat ik verliefd ben, maar ja hij heeft een vriendin' zei ze met een uitdrukkingloos gezicht. Ze had geen zin meer om te huilen en er moeilijk over te doen, Daniël vond haar toch niet leuk.

Harriet was nou niet bepaald de persoon die goed was in relatie problemen oplossen of in dit geval liefdesproblemen, maar dat kwam waarschijnlijk door haar gebrek aan ervaring. "Dat is kut." zei ze kort, maar krachtig. Ze had geen idee wat ze hier op zou moeten zeggen, maar ze wilde Alice wel helpen.

Alice knikte en glimlachte. 'Ja, maar ik heb het er liever niet over. Dus hoe gaat het met jou?' vroeg ze terwijl ze een nieuwe sigaret uit haar broekzak pakte en hem met haar glimmend zwart gelakte aansteker aan stak. Snel nam ze een trekje. 'Jij ook?' vroeg ze uit beleefdheid, al kon je wel gokken wat het antwoord zou zijn.

Harriet hield haar hoofd wat schuin, "Dat vroeg je net ook al, maar nog steeds gaat het goed met mij." ze glimlachte eventjes naar Alice die er haast nog slechter uit zag dan in de supermarkt. Of egenlijk niet slechter, maar wel anders. Zoals Alice waarschijnlijk al verwachte schudde ze haar hoofd, "Nee, ik rook net." wees ze de sigaret af.

haha, ik let wel goed op -.-"
---

Alice bedacht hoe zielig het wel niet was dat ze geen andere gespreksstof kon verzinnen. 'Sorry, ben nogal inspiratieloos. Maar wat ging je eigenlijk alleen in de stad doen?' vroeg ze, waarna ze even naar haar eigen "vriendin" keek die er uitzag alsof ze elk moment in een coma kon raken.

haha ik was net nog erger bij een andere meet dus dit valt wel mee xd
-
"Ik was gewoon een beetje aan het rondkijken" zei ze terwijl haar blik die van Alice naar haar vriendin volgde. Ze kon een kleine geschokte uitdrukking niet onderdrukken, dat meisje leek er nog erger aan toe te zijn dan dat Alice was. Tenminste in dit opzicht, "gaat alles wel goed met haar?" vroeg Harriet lichtelijk geschrokken aan Alice. De wereld waarin die twee meisjes leefde waren zo anders dan dat zei gewend was, maar dit was wel heel erg.

Alice keek Harriet aan en toen weer naar Jess. 'Ja, die red het wel. Ze zal straks wel in slaap vallen of zo, ik neem haar wel weer mee naar school' zei ze, de toon van haar woorden was onverschillig, maar er was toch een kleine frons tussen haar wenkbrauwen te vinden. 'Al iets gekocht?' als reactie op het eerste wat Harriet gezegd had.

Scarlett kon niet begrijpen hoe Alice er zo onverschillig over kon doen, zijzelf zou helemaal in paniek raken. Nu al voelde ze een soort paniek in haar groeien om het voor haar onbekende meisje. "Weet je het zeker? Ze ziet er echt slecht uit." zei ze terwijl ze nog een blk op jess wierp voor ze antwoord gaf op haar vraag; "Nee, nog niet echt." ze had een pakje kouwgum gekocht, iets wat niet echt telde.

New
-
Scarlett zat op een terrasje en npte van haar bier. Ze was een opvallende verschijning met haar felrode haren, leren motorbroek, witte blouse die behoorlijk ver opengeknoopt was en en een zwart jack dat over haar stoel hing. Op het tafeltje lag haar motorhelm, ze zou over een uurtje weer richting de school moeten als ze het avondeten wilde bijwonen. Maar nu zat ze genietend van het voorjaarszonnetje te genieten.

Tamani zat op de barkruk wiebelde enorm en hij wist dat de barman dacht dat hij eraf ging vallen. Hij dronk cola, slecht idee want daar zat suiker in, veel suiker, en kleurstof. Iets wat niet zo goed ging bij zijn pillen en ze eerder buiten werking stelde. Maar boeide hem niet. Hij vond het lekker en dus dronk hij het.

Scarlett liep met haar helm naar binnen, buiten begon het bewolkt te worden en ze had geen zin om nat geregend te worden. Ze liep n de richting van de bar waar een jongen vervaarlijk op een kruk zat te wiebelen. "Kijk uit dat je er niet afdondert." merkte Scarlett op toen ze voorzichtig langs hem heen stapte.

Tamani glimlachte. "Dankje, moet lukken lijkt mij" de glimlach was geforceerd. Het stoorde hem dat de vreemde hem de les moest lezen. Hij keek haar gepikeerd aan, maar nam daarna weer een slok van zijn cola. Hij zou dadelijk op zijn dode gemak terug naar school joggen. Hij hield van sport, werd hij zijn energie een keer kwijt.

Scarlet merkte de gepikeerde blik van de jongen op, "Rustig maar hoor, het is alleen zo lullg als je met je kop tegen die tafel knalt." wees ze hem op de puntige tafel achter hen. Zonder nog veel aandacht aan de jongen te geven klom ze op de barkruk en nam ze een grote slok van haar drank. Op school was alochol over het algemeen verboden dus nam ze hier maar een glaasje ter verwenning.

NEW
~~
' Kom nou!' Zei Coco op een zeurderig toontje terwijl hij Jeremy aan zijn hand wegtrok bij de etalage van de Applestore. ' Na het winkelen gaan we wel langs, maar nu gaan we eerst voor jou leuke kleding zoeken.' Je kon wel aan Coco's ogen die glinsterden van enthiousiasme zien dat hij blij was dat hij Jeremy zover had gekregen dat die met hem wilde winkelen. Nu ze die fake-relatie hadden, was hij eigenlijk alleen nog maar betere vrienden geworden met Jeremy, vooral ook omdat ze gewoon veel meer tijd bij elkaar waren. Niet dat hij het erg vond, dan was hij even weg van de nieuwsgierige vriendinnen die telkens vroegen hoe hun relatie nou zo was gekomen. ' Wat draag je over het algemeen het liefst?' Vroeg hij Jeremy terwijl hij hem aan de hand leidde, bijna als een klein kind, al was dat raar aangezien de jongen groter was dan hem.

Jeremy trok een pruillipje. "Maar maar maar...." Hij zuchtte. "Okee, als je me beloofd dat ik aan mijn computerliefde kan werken voor we terug gaan." Zei hij als een klein kind zoals Cocos metafoor. Hij dacht even na bij die vraag. "Meestal draag ik dingen die zo veel mogelijk bedekken, handschoenen draag ik altijd en ik vind het vooral heel belangrijk dat het lekker zit." Noemde hij simpel op.

Coco grinnikte en zwaaide even met hun handen heen en weer. ' Natuurlijk beloof ik dat , als je dan nog puf hebt tenminste.' Zei hij vrolijk grijnzend. Wie met Coco ging winkelen moest goed weten waar hij aan begon, iets wat Jeremy waarschijnlijk niet wist. ' Maar dan moet je mij beloven dat je alles wat ik voor je uitkies op zijn minst probeert.' Hij lachtte even voor hij vervolgde:' Dus ook korte mouwen en broeken, want die kan je dan mooi aandoen als jij bij mij of alleen bent. Het lijkt me nou niet echt comfortabel om met 30 graden helemaal bedekt rond te lopen of wel? En wat dat lekker zitten betreft, dat komt wel goed, maar soms moet je ook gewoon wennen aan nieuwe dingen.'

Jeremy zuchtte. "Okee, als jij mijn bleke melkflessen van ledematen wil zien is dat op eigen risico. Een ding mag je vergeten, en dat is zwemkleding. Ik ben bang vor water en kan dus niet zwemmen." Zei hij simpel. Hij gaf een kneepje in Cocos hand. "Maar ik zal proberen zo veel mogelijk van jouw uitgekozen outfits te proberen." Bij de opmerking grinnikte hij. "Ik heb daar nooit erg veel last van, en ik draag gewoon een dun overhemd of zo als het echt te warm word. Het allerliefst sluit ik mezelf op in een ruimte met airco en veel koeling en een paar goede computers als het warm is, maar die optie heb ik niet."

' Jij bent echt gek.' Zei Coco grinnikend waarbij hij een tikje op Jeremy's neus gaf. Voor anderen zou het misschien lijken dat ze iets hadden, al was het nu niet nodig om verliefd te spelen, maar het was gewoon moeilijk om steeds over te schakelen, dat was Coco's reden tenminste. ' Maar nu weet ik in ieder geval een beetje waar ik naar moet zoeken. Dus let's go.' Zei hij waarna hij Jeremy meeleidde naar de eerste kledingwinkel die hij in het oog kreeg. Het was een niet zo'n grote winkel en omdat het weekend was, was het ook nog eens aardig druk. Coco was zo behulpzaam om even in Jeremy's hand te knijpen en zacht tegen hem te zeggen:' Ik blijf wel bij je.'

Jeremy glimalchtte naar Coco, maar greep diens hand veel steviger beet toen ze tussen de mensen kwamen. Hij was daar niet bepaald comfortabel mee. "Okee." Zei hij zacht als opmerking op Cocos opmerking. Hij was van plan dicht bij de andere jongen te blijven. Coco was veilig, de rest van deze mensen zou hem een halve paniekaanval kunnen geven, als het slecht uitkwam.

Coco wreef met zijn duim over de rug van Jeremy's hand terwijl hij naar hem glimlachte. Hij vond het maar wat sneu voor de jongen dat hij met die fobiën moest leven. Terwijl hij uit zijn ooghoek Jeremy in de gaten hield, liep hij een gangpad in om enthiousiast de rekken te gaan doorzoeken. Het duurde niet lang voor hij al een stapeltje op zijn arm had liggen, waaronder shirts, vesten en broeken. Hij had al een beetje een idee van Jeremy's smaak, maar hij pakte ook expres heel andere dingen waarvan hij dacht dat ze de jongen ook wel erg leuk zouden staan.

Jeremy keek een tikje bezorgd naar het groeiende stapeltje in Coco's armen. Misschien had Coco gelijk toen hij zij dat hij aan het einde van de middag misschien geen zin meer zou hebben de computernerd uit te hangen. De kleding zelf was wel goed. Hij had er nog niets tussen zien zitten waarbij hij zo zijn vraagtekens had. Hij glimlachte naar Coco.

Coco ging enthousiast door met dingen uit de rekken plukken tot hij vond dat hij wel genoeg had. Hij nam Jeremy mee naar de pashokjes en zocht even tussen de kleren tot hij een setje bij elkaar had gezocht. 'Zo ga jij dit nu maar eens passen, dan wacht ik wel hier, of je moet hulp nodig hebben?' Zei hij grijnzend terwijl hij het setje aan Jeremy gaf.

Jeremy knikte naar Coco en glipte het pashonkje dicht. Hij sloot de deur achter hem, hing de te passen kleren aan een van de haakjes. Hij wierp een blik op de jongen in de spiegel voor hij zich om begon te kleden. Halverwege, toen hij daar stond in niet meer dan zijn boxers, wierp hij weer een blik in de spiegel. Hij was echt een slank bleek figuur. Hij schudde zachtjes zijn hoofd voor hij zich aankleedde. Het zag er niet al te lelijk uit. Hij deed vervolgens het deurtje open om dat ook aan Coco te melden.

Coco wachtte geduldig op Jeremy terwijl hij nog wat setjes uitzocht voor de volgende rondes. Hij keek op toen Jeremy weer naar buiten stapte en er verscheen een grijns op zijn gezicht. 'Ik moet toegeven dat deze kleren je al veel meer laten lijken op het lekkere ding wat je eigenlijk bent.' Zei hij ondeugend grinnikend. Hij frutselde even aan de boord van het overhemd zodat die goed zat. 'Oke nu de volgende.' Zei hij grijnzend terwijl hij het volgende setje in Jeremy's handen duwde.