The Sting: American Brands

Haha, jep. :3
---
Jule had niet verwacht dat ze motorrijden zo geweldig zou vinden. Het gevoel van vrijheid, de vochtige regen die in haar gezicht kwam omdat ze het klepje niet dicht gedaan had e haar wapperende haren zorgden er opeens voor dat ze zich leven voelde. Ze voelde zich vaak dood, niet begrepen en alleen maar nu niet. Tot nu toe was dit gevoel alleen maar opgeroepen door muziek, daarom deed ze daar ook zoveel mee. 'Ja' schreeuwde ze boven de grommende motor uit. 'Waarom heb ik je niet eerder ontmoet? Motorrijden is echt Awesome!' schreeuwde ze met harde stem.

Aaron grijnsde toen bleek dat Jule het geweldig vond. "Als je dit al leuk vindt," zei hij luid. "Houd je vast!" Zei hij waarna hij meer gas gaf en om een aantal auto's heen reed. Het voordeel van een motor was dat je overal tussendoor kon gaan en niet hoefde te wachten zoals auto's. Hij had de neiging zijn ogen te sluiten om de wind te voelen maar hij was niet zo stom. Dat zou gevaarlijk zijn en zeker nu hij een passagier had zou hij geen risico nemen.

Jule sloeg haar armen nog iets dichter rond zijn middel toen hij harder ging. Ze kon nu al niet wachten tot ze straks over de lange verlaten wegen moesten, benieuwd naar hoe snel de motor eigenlijk kon. Ze kreeg nu al tranen door de koude wind in haar gezicht maar ze waren niet te zien door de regendruppels. 'Je moet me echt leren motorrijden' schreeuwde ze tegen beter weten in, maar het kon haar niets schelen, niemand kon haar iets schelen. Ze was haar hele leven al alleen en het voelde goed voor haar.

Aaron schudde zijn hoofd maar gaf geen antwoord. Het was niet dat hij het haar niet wilde leren, maar hij zou nooit zo goed les kunnen geven als een echte instructeur. Bovendien zou ze geen motor mogen rijden als hij het haar leerde. En hij was eerlijk gezegd bang dat er iets mis zou gaan door zijn schuld. Dat zou hij zich nooit vergeven. Zonder snelheid te minderen nam hij een afslag waar hij nog iets sneller ging omdat er minder verkeer was. Hij zat nu echt tegen de snelheidslimiet aan en als hij nog harder zou gaan was hij in overtreding.

Jule knikte, maar dat zou hij niet kunnen zien. Later haalde ze hem nog wel een keertje over,dit was niet het goede moment. Het kon haar niets schelen dat ze iets tegen de wet zou doen, dat zou het eigenlijk alleen maar beter maken. Eindelijk iets waarmee ze ervoor kon zorgen dat haar ouders zich echt zorgen om haar zouden moeten maken. Haar hele leven had ze haar best voor ze gedaan maar dat hadden ze niet opgemerkt, misschien als ze ging rebelleren wel.
Haar kleren werden steeds natter en haar simpele spijkerbroek zat nu al bijna aan haar benen vastgeplakt en haar jas hield de regen ook niet meer tegen, straks maar was anders aandoen.

Aaron was blij en opgelucht, hij dacht namelijk dat hij Jule duidelijk had gemaakt dat het geen goed idee als hij haar les zou geven. Hij was gewoon geen echte instructeur. Maar als ze wilde mocht ze wel vaker achterop mee. Aaron had geluk dat zijn motorjas er niet alleen voor bescherming was maar ook nog eens waterdicht was. Zijn spijkerbroek echter... Tja... Het was een lichtblauwe maar doordat hij zo nat was leek het wel donkerblauw. Met een wat afgenomen snelheid reed hij een onverhard pad op dat naar de school zou leiden. Met een grijns reed hij expres door een modderplas heen waardoor er bij de wielen een heleboel opspatte, naar de zijkant gelukkig zodat ze niet allebei onder kwamen te zitten.
-------------
Waar gaan we verder?

Ehh.. we kunnen doen dat ze naar binnen lopen en apart om gaan kleden. Dan kan ik wel een kamertje maken waar Jule haar muziek mixt en daar dan weer verder gaan?
~~

Jule vond het jammer dat de rit zo snel gegaan was en stapte een beetje beteuterd af. Met een zwierig gebaar haalde ze de helm van haar hoofd en stapte van de motor af. De modder was een klein beetje aan haar schoenen gekomen maar dat maakte niet zoveel uit want het waren toch haar oude gympen. 'Dat was echt cool' zei ze met een glimlachje.

Is goed
------------
Aaron nam de helm van Jule over en borg hem samen met zijn eigen weer op in het vak onder het zadel. Ze waren hier op een soort parkeerplaats voor motoren. Er stonden verschillende motors, scooters en brommers. Sommigen waren gloednieuw maar er waren ook gevallen waarbij Aaron dacht dat het gewoon gevaarlijk was om erop te zitten, laat staan rijden. Terwijl hij zijn motor aan de ketting legde keek hij op naar Jule en glimlachte. "Als je wil kan ik je vanavond ook wel meenemen. Je moet dan alleen wel voor ander vervoer terug zorgen. Ik ga niet meer rijden als ik heb gedronken," zei hij schouderophalend. Eigenlijk mocht je niet drinken tot je 21e, maar Aaron kwam met gemak over als ouder dan twintig.

Jule knikte. 'Oké, ik denk dat ik dan maar de bus of een taxi neem' zei ze. 'Ik wil je nu wel uitleggen hoe je moet mixen, alleen dan kleed ik mezelf eerst even om want ik ben helemaal nat' grinnikte ze. Met haar hand ging ze even door haar half natte, half droge haar. 'Oh, en ik denk dat ik ook even ga douchen' merkte ze nog op.

Aaron knikte begrijpend, hij zou zelf nog wel kijken of hij met de motor ging. Als hij dat wel deed zou hij ergens onderdak moeten gaan zoeken. "Dat lijkt me inderdaad wel een goed idee," zei hij kijkend naar zijn broek die aan zijn benen kleefde. Iets waardoor je goed kon zien dat hij nog veel te dun was. Het was al veel beter als eerst want toen hij net uit zijn coma was geworden was hij werkelijk alleen maar bot met een velletje er omheen.

Jule lachte heel zachtjes haar twinkelende lach naar hem. 'Oké, ik mix altijd in lokaal 27' zei ze met een glimlachje terwijl ze met hem richting de deuren liep. 'Hoe oud ben je eigenlijk?' vroeg ze om het gesprek een beetje op gang te houden, maar vooral omdat ze het echt wilde weten. Ze vond hem aardig en wilde wel meer over hem weten.

Aaron wilde eigenlijk zijn handen in zijn zakken steken maar hij hoefde de doorweekte stof van zijn spijkerbroek alleen maar te voelen en hij veranderde al van gedachte. Even sloot hij zijn ogen om te bedenken waar lokaal 27 lag. Niet zijn schuld! Dacht hij verdedigend. Hij zat hier voor hem pas twee maanden op school, dan mocht je nog af en toe verdwalen. Maar hij dacht dat hij wel een idee had van in welke hoek van de school het lag. Dat zou hij wel vinden. "Ik ben twintig," zei hij terwijl hij haar aankeek. "Jij?" Vroeg hij terwijl hij een inschatting probeerde te maken, maar verder dan dat ze waarschijnlijk jonger dan hem zou zijn kwam hij niet.

Jule glimlachte naar hem en bleef in de hal nog even staan om antwoord te geven. Hij moest straks naar rechts en zij naar links, zo zaten de slaapzalen in elkaar. Twintig was een goede leeftijd, maar een jaartje ouder dan haar. 'Negentien' zei ze en ze kging weer met haar hand door haar haren. Een tikje wat ze zichzelf niet af kon leren. 'Lokaal 27, niet vergeten. Over een half uurtje' zei ze met een glimlachje, waarna ze zich omdraaide en richting haar slaapzaal liep.

Aaron knikte even voor zichzelf toen ze haar leeftijd noemde. Negentien, ja dat klopte wel redelijk met het beeld in zijn hoofd. "Tot zo dan," zei hij terwijl hij groetend een hand opstak. Hij zou zijn best moeten doen om op tijd te komen, niet omdat hij er zo lang over deed om zich om te kleden en even te douchen, maar omdat hij gewoon heel snel de tijd vergat. Dan ging hij nog even iets anders doen omdat hij tijd overhad maar dan werd het uiteindelijk toch rennen.