Italiaans restaurant Il Carretto

in het centrum van de stad zit een gezellig italiaans restaurantje, precies zoals je het ook in Italië zou kunnen vinden. Het eten is er verrukkelijk, de mensen vriendelijk en gastvrij de sfeer huiselijk. Het restaurantje is niet zo groot en heeft maar plek voor 8 tafeltjes van 2 personen en 2 van 4 personen. Er komen hier voornamelijk echte levensgenieters en liefhebbers van lekker eten, de klanten bestaan voornamelijk uit vaste klanten omdat het niet zo'n bekend restaurant is.

regels: betalen!
aantalpersonen: 24 C:

Ryan parkeerde de auto in de buurt van zijn favoriete pizzeria. Niet dat hij vaak in de stad kwam, maar hij wist dat je er lekker kon eten. En Willow was het met hem eens dat het heerlijk zou zijn om een pizza te eten. Toen de auto stilstond, sprong hij er snel uit en rende naar de andere kant, om de deur open te kunnen doen voor Willow dat kon. Hij glimlachte vrolijk en keek haar aan. Toen ze uitgestapt was, pakte hij haar vast en begeleidde haar naar het restaurantje.

Ze moest zacht grinneken toen Ryan als een echt gentlemen de deur voor haar open deed en haar naar binnen begeleidde. Ze glimlachtte liefdevol naar Ryan en snoof de geur van verse Italiaanse ingrediënten op. Ze was dol op Italiaans en op kleine Italiaanse restaurantjes. Toen ze door de deur stapte keek ze met een glimlach het restaurantje rond dat vol stond met allerlei Italiaanse voorwerpen, ze zuchtte gelukzalig en volgde Ryan.

Ryan loodste hen naar een tafeltje voor twee en al snel kwam er een ober vragen wat ze wilden drinken. Ryan bestelde een cola en keek naar Willow. Toen de ober de bestellingen had opgenomen, liep hij snel verder. "Dus, morgen heb jij ook wel tijd om hem te verven, toch?" vroeg Ryan met een vrolijke glimlach op zijn gezicht aan Willow. Hij had haar hand nog niet losgelaten, die lag nu op tafel.

Ze bestelde ook een cola en keek met een gelukkige blik naar Ryan. "Natuurlijk heb ik morgen tijd om hem te verven, jij ook? Of moet je trainen of iets?" vroeg ze Ryan, ze wist dat Ryan niet altijd tijd had maar ze hoopte dat hij morgen wel kon,en anders of hij daarna iets kon afspreken.. Een dag zonder Ryan vond ze verschrikkelijk, laat staan als het straks vakantie was, of nog erger dat Ryan van school was voordat zij dat was.. ze streelde met haar vingers over de handrug van Ryan's hand.

"Anders zou ik het niet vragen, niet?" zei Ryan glimlachend. "Ja, ik heb training, maar dat is vroeg. We hebben dus alle tijd." Morgen hadden ze weer het gebruikelijke rondje over het wandelpad en Ryan had zichzelf voor genomen deze keer bij niemand te blijven staan. "Dus, morgen komen we terug op school onder de verf in plaats van onder de olie?" Hij keek haar ontdeugend aan, een blik die snel verdween toen de cola voor hem op tafel verscheen en hij meteen een hawaiï-pizza bestelde.

"Fijn..." zei ze met een vrolijke glimlach en stralende ogen tegen Ryan. Ze werd warm van Ryan's ontdeugende blik toen hij haar vroeg of ze de smeerolie zouden verruilen voor verf.."Lijkt me wel, of je moet je kleding niet vies willen hebben.." zei ze grijnzend. Ze glimlachte even vriendelijk naar de ober en bestelde een pizza met salami, haar lievelingspizza. "Je wilde de auto grijsachtig hebben, toch? of blauw..." vroeg ze hem aarzelend, "ik ben het eigenlijk weer vergeten... je leidde me af" zei ze toen met blosjes op haar wangen.

"Maak je over mijn kleren niet druk," zei Ryan lachend. "Ik trek mijn shirt wel weer uit. En gewoon een oude broek eronder, dus het maakt niet zoveel uit. En grijsblauw." Hij grinnikte en keek haar even aan. "Ik wist trouwens niet dat ik zo afleidend kon zijn." Het was lief van Willow dat ze zoiets zei en de blosjes die daarbij verschenen maakten haar extra lief en bijna schattig.

Ze giechelde een beetje en keek hem met twinkelende ogen aan. "Heel afleidend.." zei ze met een speelse toon door haar stem heen. "Grijsblauw, komt voor elkaar, glimmend of mat?" vroeg ze hem wat serieuzer maar haar gezicht voelde nog steeds warm aan. "Word jij eigenlijk nooit afgeleid dan?" de speelse toon was weer terug in haar stem en ze glimlachtte breed naar Ryan, en nipte even kort aan haar cola.

"Alleen als ik me in jouw buurt bevind," zei Ryan vrolijk grijnzend. "En doe maar glimmend." Hij grinnikte. Dit waren toch wel de mooiste momenten van de afgelopen weken, als hij bij Willow was. "We zouden trouwens ook nog een keer gaan zwemmen," bedacht hij zich. "Volgens mij begint het alweer warmer te worden, dus het duurt niet lang meer voor dat kan." Hij keek haar vrolijk aan en dronk wat van zijn eigen cola.

Ze begon in weer wat te blozen en glimlachtte breed naar hem. "Het word inderdaad warmer.. Maar ik ben denk ik een beetje een koukleum, zo warm is het nog niet... Maar ik wil wel graag, zeg maar gewoon wanneer het een keer warm en zonnig is en ik ben er" zei ze met een brede grijns. "grijsblauwe glans, staat genoteerd" grinnikte ze vrolijk. Ze voelde zich nu, op dit moment, en ieder moment dat ze bij Ryan was, zich volmaakt gelukkig. "Wat voor muziek luister je eigenlijk?" vroeg ze nieuwsgierig, het kwam zo ineens in haar op en ze was er eigenlijk ook wel erg benieuwd naar.

"Gewoon standaard muziek, waar iedereen naar luisterd," zei Ryan. "Maar dan wel alleen de goede zangers en zangeressen, niet mensen die een beetje draaien met plaatjes en af en toe een woordje roepen. Hoezo?" Hij keek Willow lachend aan. Ze kwam best vaak zomaar op de proppen met iets, iets wat hij wel leuk vond aan haar. Het bleef je verrassen.

Ze lachtte tinkelend en keek hem vrolijk aan, "Omdat ik geïnteresseerd in je ben gekkie... " zei ze. "Standaard muziek.. Leuk, niet mijn smaak, maar nou en" ze haalde haar schouders op en glimlachtte haar tanden blood. De ober kwam ondertussen aanzetten met twee borden pizza die een heerlijk aroma rond lieten zweven, ze glimlachtte beleefd naar de ober en bedankte hem hartelijk. "Uhm Ryan... Ik heb eigenlijk geen geld bij" zei ze plotseling verschrikt en keek met grote ogen naar Ryan en beet op haar lip.

"Ik wel," zei Ryan. "Had je verwacht dat je moest betalen dan?" Hij knipoogde vrolijk en moest lachen. "Ik heb vandaag een auto gekocht, dus verwacht niet dat ik geen portemonnee bij me heb." Hij stak zijn tong uit en verschoof zijn stoel naar de andere kant van de tafel, zodat hij naast Willow kon zitten. "Zo, dit is even wat gezelliger dan tegenover elkaar." Hij grinnikte en duwde een zoen op haar voorhoofd.

"Ik zal maar eerlijk vertellen dat dit de eerste keer is dat ik met een jongen uiteten ben... Dus dat had ik wel verwacht ja.." mompelde ze verlegen. Ze glimlachtte toen Ryan naast haar aan de tafel schoof en die glimlach werd alleen maar breder toen Ryan een kus op haar voorhoofd drukte. Zelf gaf ze hem een vlinderzacht kusje op het puntje van zijn neus, grinnikte even kort en sneed een stukje van haar pizza waarna ze die in haar mond stopten. Haar ogen begonnen te stralen toen ze de pizza proefde, "Wow! deze pizza is werkelijk verrukkelijk" zei ze met een brede glimlach toen ze de pizza had doorgeslikt. "Je hebt een goede smaak qua restaurantjes" zei ze grinnekend en keek Ryan liefdevol aan.

"Aww, dat is lief," zei Ryan, die een arm om Willow heen sloeg. "Eerlijk gezegd ben ik al vaak uit eten geweest. Vandaar die goede restaurant smaak." Hij glimlachte weer en begon ook aan zijn eigen pizza, die net voor hem was neergezet. "Maar toch, tot nu toe kan niemand aan jou tippen," zei hij tussen twee happen door. Op het moment wist hij gewoon niet meer wat hij zonder Willow moest. Al was het op andere momenten zo dat hij niet meer wist wat hij zonder Coco moest, maar dat besefte hij zich nu niet.

Ze begon te blozen en glimlachtte lief naar Ryan.. "Dankjewel.." zei ze blij. Ze schoof wat dichter tegen Ryan aan en nam nog een hap van haar pizza en keek naar Ryan's pizza. "Is dat nou echt lekker?" vroeg ze hem met opgetrokken neus, ze vond ananas echt smerig, laat staan op een pizza. Eigenlijk hadden Ryan en Willow niet echt veel met elkaar gemeen, maar misschien was dat juist de reden dat ze samen waren. Ze nam een slokje van haar cola en streek haar haren even uit haar gezicht en blikte weer kort naar Ryan voor ze weer een hap nam.

"Dat is nou echt lekker," zei Ryan. "Al maakt het mij niet zoveel uit welke pizza ik eet." Hij vond het heerlijk dat Willow zo dicht tegen hem aan kwam zitten. Hij nam nog een hap. Ze maakten hier sowieso goede pizza's, dus dan maakte de soort al helemaal niet meer uit. Ryan voelde zich nu de koning te rijk, cola, lekkere pizza en Willow waren in de buurt, iets wat altijd goed uitpakte bij hem.

"Gebakken ananas.. Wat is daar nou lekker aan?" lachtte Willow vrolijk. Zelf prikte ze nog maar een stuk pizza met salami op. "Ik hoop dat je niets tegen hebt op knoflook.." grinnikte ze toch wat verlegen. Ze keek vrolijk naar haar pizza, en naar het restaurantje en keek nog vrolijker naar Ryan. "Ben jij net zo blij als mij?" vroeg ze hem aandachtig bekijkend, naar de lijn van zijn kaak, zijn ogen, zijn stralende ogen, zijn mond, zijn o zo zachte mond, en zijn neus, die zo schattig was. Kortom gewoon Ryan, haar Ryan.

" Het is gewoon lekker," zei Ryan glimlachend. "En natuurlijk ben ik blij, ik denk zelfs veel blijer dan jij bent." Hij keek haar vrolijk aan en drukte een zoen op haar neus en voorhoofd en trok haar wat dichter tegen zich aan. Sommige mensen keken hem raar aan, maar het kon hem niets schelen. Bij Willow zijn maakte al het andere goed.

"blijer dan mij kan echt niet... Maar je straalt het inderdaad uit" zei ze vrolijk. Een beetje verlegen keek ze naar Ryan, "Ryan.. Iedereen kijkt..." fluisterde ze zachtjes "zit er iets op mijn gezicht ofzo?" ze keek hem met grote ogen aan, niet wetend dat ze vooral zo keken omdat ze zo 'intiem' waren.

"Nee hoor, er zit niets," zei Ryan glimlachend. "Of toch wel?" Hij veegde met zijn hand teder langs haar wang, ook al zat er eigenlijk helemaal niets. "Nee, ik denk dat ze kijken omdat het raar is dat twee mensen zo samen zijn, althans voor dit dorp." Hij was nooit echt lovend over Malory, wat ook een reden was waarom hij er bijna nooit kwam. Maar de mensen keken echt alsof ze het begrip liefde niet kenden.

Ze giechelde om Ryan zo doorzichtig deed toen hij zei dat er wel iets zat, ze vond het leuk... Schattig zelfs. "rare mensen zeg..." mompelde ze. Ze keek naar de mensen en stak haar tong uit en draaide zich naar Ryan toe en drukte haar mond op die van Ryan waarna ze even zacht over zijn lip likte en zich terug trok en hem met twinkelende ogen aan. Ze stond verbaast van haar lef, of nou ja voor haar was hetvlef. "kijken ze geschokt" grinnikte ze vrolijk en streek met haar vingers over zijn wang en glimlachte naar hem.

"Maakt dat iets uit?" vroeg Ryan glimlachend en met opgetrokken wenkbrauw. Hij gaf Willow op zijn beurt ook nog een zoen, voor hij verder ging met zijn pizza, waarvan het einde in zicht kwam. "Ik ben echt blij met die auto," zei hij, terwijl hij naar buiten keek. "Er gaat nu een wereld voor ons open." Zelf keek hij niet meer verbaasd dat hij ons zei, het klopte gewoon. Willow hoorde vanaf nu bij hem. Aan de andere kant, met een beetje proppen paste het team er ook nog wel in, dus voor hen ging er ook een wereld open.

Ze grinnikte, "Nee" zei ze schouderophalend en gaf hem een kusje op zijn wang voor ze zich weer op haar pizza storte. Ze glimlachte met volle mond naar Ryan en kauwde vlug voor ze antwoord gaf. "Ik ben blij dat je er zo blij mee bent..." zei ze lachend. Ze begon te blozen omdat hij ons zei, tuurlijk was het zo... ons was nu een feit, en ze bloosde waarschijnlijk meer van blijheid dan van verlegenheid. Ze nam nog een slokje van haar cola waar nu alleen nog maar een paar druppeltjes inzaten. "Het was echt verrukkelijk" zei ze vrolijk toen ze de laatste paar happen van haar pizza naar binnen had gewerkt. Ze zuchtte gelukzalig en liet zich wat onderuit zakken op het bankje, "Ik ontplof bijna" zei ze grinnekend.