Het meertje

Brendon was even bang dat er geen reactie zou komen, maar toen deze er wel was glimlachte hij in de kus voor hij zijn armen om Jeremy's nek sloeg en hem soepel maar bescheiden terugkuste, het gevoel in zijn onderbuik was geweldig en al snel verspreide het zich door zijn hele lichaam, iets wat hij nog nooit eerder had gehad bij een kus.


Ik ben zo hoe hè c:

Voor Jeremy was dit allemaal erg, erg nieuw. Hij had voor Brendon nog nooit nagedacht over het kussen van iemand, en nu was hij hier. In de paar weken dat hij Brendon kende was dat voor hem veranderd. Twijfelachtig legde hij een hand achter in Brendons nek en de ander op Brendons onderrug. De kus was vanaf zijn kant nogal onhandig en onbekwaam. Dit was zijn eerste kus, hun eerste kus.

Dit was het punt waarop Berendon normaalgesproken tong in ze zaak zou brengen, maar hij wist heel zeker dat Jeremy daar nog niet klaar voor was. In plaats daarvan trok hij voorzichtig terug, 'How was that?' vroeg hij met een glimlachje en hij duwde zichzelf dichter tegen zijn langere vriendje aan.

Jeremy keek Brendon met een verliefde grijns aan. "That was a wonderfull firts kiss." Zei hij gelukzalig. Hij had er geen probleem mee dat Brendon dichterbij kwam. Hij was nu soort van okee met contact tussen hen.

Neww

Brendon lag met zijn hoofd op Jeremy's borst aan de rand van het meer, hier konden ze zonder problemen intiem bezig zijn, ten minste, voor zover Jeremy dit wilde, hij hield echt van hem en snapte waarom, maar het ging erg langzaam wat hem betrof. Die gedachte haalde hij snel uit zijn hoofd, Jeremy kon hier niets aan doen en ze mochten dingen sowieso niet overhaasten. 'Babe...?' mompelde hij, 'Wat dacht je van een french kiss? Je kan elk moment terugtrekken...' misschien verpeste deze vraag het effect van de kus, maar het kon hem ook juist wat minder onverwachtsheid en meer kans op succes geven.

Jeremy fronstte terwijl hij erover nadacht. Hij wilde het wel proberen. Hij glimlachtte en ging half overeind zitten. "Onder een voorwaarde, je mag niet klagen over mijn gebrek aan zoentalent." Zei hij met een hevige blos. Hij wist dat het erg langzaam ging. Hij was nog niet helemaal comfortabel met het tongzoen idee, maar hij wilde Brendon look niet te lang laten wachten. En het wad niet zo dat hij ertegen op zag of zo.

Brendon grinnikte, 'Natuurlijk niet, en je kan nooit erger zijn dan die ene... Merel of Maarle ofzo...' zei hij en hij fronsde meteen, nooit over je ex praten, dat was hij vergeten. Hij verbrak zijn eigen ongemak door rechtop te gaan zotten met eenknie aan beide kanten van zijn vriendje. Hij ging nog even met zijn tong langs zijn lippen voor hij deze op die van Jeremy plaatste en hem teder kuste, hij kon eerlijk gezegd niet wachten om verder te gaan met hun relatie dus hij streek bijna meteen met zijn tong langs de opening tussen Jeremy's lippen.

Jeremy kustte Brendon ietwat twijfelachtig terug, zijn lippen openend voor diens tong. Hij had echt geen.flauw idee wat hij nu werd geacht te doen. Ja hij zou Brendon moeten terugzoenen, maar zijn gebrek van ervaring was hier nogal invloedrijk. Zijn ene hand was inmiddels naar Brendons nek verhuisd terwijl de ander op diens onderrug lag.

Brendon gaf het toe: Jeremy was hier niet goed in. Het zou dan ook onlogisch zijn als hij het wel was, het was niet alleen zijn eerste tongzoen, hij was ook nog eens bang voor contact. Hij probeerde Jeremy zo goed mogelijk met zijn eigen tont te sturen maar na een paar probeersels gaf hij het op en trok hij terug. Hij vond het niet erg, dacht hij, het was niet Jeremy's schuld. 'Sorry...' zei hij en hij schuifelde wat naar achteren om zijn hoofd weer op Jeremy's borst te leggen.

Jeremy glimlachtte verdwaasd toen Brendon zich terugtrok. Het duurde even voor hij in staat was om weer wat te doen, en hij trok Brendon tegen zich aan. "Waarom dat?" vroeg hij fluisterend in Brendons oor.

Brendon haalde zijn schouders op, 'Gewoon...' zei hij en hij sloot zijn ogen, 'Je leek nogal ongemakkelijk, dus sorry.' herhaalde hij en hij begon met het haar van zijn vriendje te spelen, het zag er naar uit dat dit soort zoenen nog een tijd uit beeld zouden zijn.
-
End of act 3 c; (omg ik ben sloom)

haha, je bent inderdaad sloom, Ik ben bijna bij het einde van act 5....
------------

Jaremy sloot zijn ogen een seconde en dacht even na. "Het is neit zo dat ik het niet leuk vind om je zo te kussen. De ongemakkelijkheid komt voor uit onkunde. Ik heb geen flauw idee wat ik geacht word om te doen in zo'n kus." Hij keek een beetje beschaamd naar beneden, Brendons blik ontwijkend.

Brendon glimlachte zwakjes, 'Ik neem het je niet kwalijk... Het komt nog wel, als de tijd daar is...' zei hij en hij gaf Jeremy nog een vlug kusje, 'Ik leer het je dan wel...' zei hij met een glimlach en hij legde zijn hoofd weer neer.

--
ik lees alleen 's avonds op mn Ipod en als ik op de laptop zit doe ik andere dingen, dus veel sneller kan ik niet zijn xd

Haha, mijn telefoon laat me de animaties neit zien, dus ik kijk het op de laptop...
---------------
Jeremy knikte en legde zijn armen wat steviger om Brendon heen. Toen die hem dat kusje gaf verscheen weer een glimlach op zijn gezicht. Hij Legde zijn eigen hoofd tegen Brendons hoofd aan. Brendons haar rook lekker. Naar COCOS (geen kokus). Hij glimlachtte en sloot zijn ogen. Hij was graag bij Brendon. Elke dag vol knuffels, handjes en verborgen kusjes uit het zich van school mensen maakte het voor hem makkelijker. Eerst waren knuffels nog ongemakkelijk. Nu lagen ze hier te knuffelen, armen en benen verstrengeld, en was hij er totaal okee bij.

bij mij ook niet, dus die kijk ik later of sla ik gewoon over
ik heb heel het gevecht van dave gemist.

EN LAAT MIJ NIET KUNNEN SPELLEN!
-=--=-=-=--=-=-=--=-=--=-=-=-=-=-=-=-=-=-===-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

Brendon glimlachte en snuggelde nog wat meer tegen JEremy aan, 'Ik hou van je, weet je dat... En ik beloof dat ik niets met iemand anders doe, ook als zij het vragen. Dan zeg ik gewoon...' hij slikte 'Nee...' Dat woord was zo moeilijk voor hem, hij wist niet waarom, maar hij vond het vreselijk om nee te zeggen tegen wie dan ook.

Jeremy glimalchtte en verborg zijn gezicht in Brendons nek. "Ik houd ook van jou. En ik denk niet dat ik dat hoef te beloven, ik vind het nog steeds scary as hell om iemand die niet jou is aan te raken." Hij lachtte zachtjes. "Weet dat ik trots op je ben, elke keer dat je nee tegen iemand kan zeggen."

Brendon glimlachte, '...Nee...' zei hij en hij draaide zijn hoofd zodat hij Jeremy aan kon kijken, 'Weet jij dat ik trots op je ben telkens als je me vasthoud, nu bijvoorbeeld.' zei hij met een glimlach, 'We liggen ook nog eens in het gras, waar wel een aantal insecten zijn... Ik ben zo trots...'

Jeremy legde een vinger tegen Brendons lippen. "Niet praten over die enge kriebelbeesten, het gaat zolang ik hun aanwezigheid kan ontkennen." Hij glimalchtte. Hij wist al dat Brendon trots op hem was, maar het horen was zo veel beter. Hij keek de jongen in zijn armen verliefd aan. Een impuls kreeg hem zo ver dat hij naar voren boog en Brendon kustte. Dit was de eerste keer dat het die kant op ging, dat de kus zijn idee was.

Brendon glimlachte en hij wilde een antwoord geven toen de kus hem zijn woorden ontnam. Eerst was hij heel verward, maar toen niet alleen vreselijk trots maar ook heel blij. Hij kuste Jeremy terug na even breed te hebben geglimlacht. Deze kus voelde zo mogelijk nog beter dan allen die ze hiervoor gedeeld hadden.

Jeremy glimalchtte tevreden tegen Brendons lippen en zijn greep op de kleinere jongen verstevigde een beetje. Met gewone kussen was hij inmiddels wel bekend, en dat was minder vreemd. En hij had nu en vaag idee waar hij zijn armen moest laten. Namely om Brendons middel.

Baily lag op een grote steen aan de rand van het meer. Ze had haar voeten in het water bungelen en zuchtte vermoeid. De zon scheen lekker op haar gezicht daar lag haar zucht niet aan. En ook school was even niet vermoeiend maar de stem in haar hoofd die overal tegen in ging met wat zij deed was meer dan vermoeiend. Iedere keer moest er wel weer een opmerking worden gemaakt. Het was zo moeilijk om die opmerkingen iedere keer weer te moeten negeren. Voor Baily was het haast onmogelijk omdat Jolene toch een deel van haar was.

Ryan liep met zijn team naar het meertje. Alle dertien de jongens hadden hun zwembroek aan en verder een handdoek bij zich. Je zou kunnen zeggen dat ze gek waren om nu al te gaan zwemmen, maar ze waren ook gewoon gek. En over het algemeen konden ze goed tegen kou en anders waren er Ryan en Luca die inmiddels makkelijk een verkoudheid konden genezen. Bij het meertje aangekomen trokken ze allemaal snel hun shirt uit en doken in het water. Ryan liep er rustig achteraan en sprong met een soepele duik in het meertje.

Baily schrok op uit gedachte en discussie met Jolene toen er dertien jongens aankwamen lopen in een kluitje en uit het niets hun shirten uittrokken en het water in doken. Snel ging ze rechtop zitten, liet een hand door haar haren glijden en kon niet laten om even verlekkerd op haar lip te bijten bij het zien van al die gespierde lichamen. Het was dat ze niet echt was van de vriendjes want deze jongens zagen er zeker leuk uit. Flirten deed ze wel maar daar bleef het dan ook bij. Ze was alweer door een paar jongens opgemerkt omdat ze nou niet bepaald erg onopvallend was met haar oranje en rode haren. Sowieso deed ze ook geen moeite om verstopt te blijven. Ze hield altijd wel van gezelschap zo hoorde ze het gepraat van Jolene minder.

Ryan keek even rond toen hij weer boven kwam en zag direct de verschillende karakters van de jongens. Zeke dreef op zijn rug, Marc speelde met de jongste vier een ruig spelletje en de overige, rustiger jongens trokken baantjes tussen de oervers. Daarbij viel Ryans blik op een meisje dat aan de rand van het meertje zat. Hij stak even zijn hand op en zwom daarna naar de jongens die baantjes zwommen. Daar was hij mee voor in dan voor het onderduwen van elkaar.

Baily vond het erg grappig om te zien hoe iedereen zijn eigen ding deed. Misschien moest zij ook maar eens het water in. Ze was toch wel een echte water rat. Nee wacht dat mocht niet meer sinds ze haar kracht had. Ze kon iedereen in het water elektricuteren. Dat leek haar nou ook weer geen goed idee. Ze bond haar haren in een staartje en besloot dat ze toch wel even wat gezelschap wilde dus stond ze op en liep richting de jongens die een baantje aan het zwemmen waren en bijna bij de kant waren. Ze ging op één van de rotsen zitten en bekeek de jongens even stuk voor stuk en hoe ze naar de kant kwamen." Heey." Sprak haar vrolijke stem en er zat weer een glimlach op haar gezicht geplakt. Ze kende de meeste wel, Baily kende veel mensen dus dat was niet verwonderlijk.' Maar niemand kent jou Baily.' Fluistert Jolene achter in haar hoofd. Maar Baily probeert het te negeren.