Kian's appartement

'Pff, met je schattig.' Zei ze terwijl ze weer ging zitten. Aan schattig had ze niks. Alleen als ze in de problemen was kwam het goed van pas. Haar gezicht draaide ze weer naar de pannenkoek, die ze op de vork prikte en in haar mond stopte. Dacht hij nou echt dat ze nu nog een wc-papiertje voor hem zou pakken? Het was natuurlijk een grapje, ze wilde hem plagen misschien wilde ze hem zelfs irriteren. Het was gewoon hoe Jane haar spelletjes speelde, het was niet altijd rozengeur en maneschijn met haar.

Kian trok even zijn wenkbrauw op toen ze weer aan tafel ging zitten. Dit meen je toch niet.. Langzaam kwam hij overeind, waarbij de stroop onmiddellijk weer begon te lopen. Om het tegen te houden hield hij echter zijn hand eronder, waardoor zijn buik mogelijk nog smeriger werd, maar de stroop liep tenminste niet meer in zijn broek. Zo liep hij naar de badkamer, waar hij met zijn vrije hand de wc-rol pakte en af begon te rollen. Met het papiertje veegde hij eerst zijn buik af, voor zover dat ging met die vieze handen en daarna zijn handen. Daarna deed hij wat zeep op zijn handen en waste de rest van de stroop van zijn ledematen af. Het plakte zo, hier was hij nog wel even mee bezig.

Jane glimlachte, waarom wist ze niet eens. Eindelijk was de pannenkoek op. Nog eentje dan maar? Ze pakte een nieuwe en besmeurde hem weer met poedersuiker en stroop. Kian had het vast niet leuk gevonden dat ze het had gedaan maar nu maakte het haar even niet uit. De warmte die pas nog in haar lichaam had gezeten was verdwenen, gelukkig want het was verschrikkelijk.
-
Zullen we zo maar die meet doen in de stad of komt dat na de meet in de slaapkamer?

Ehm, is goed. Dan begin ik daar wel. In de stad. Waar precies? Dan maakt de chronologie gewoon niet zoveel uit en doe je bij de meet in de slaapkamer alsof het gebeuren in de stad nog niet gebeurd is.

Ja s goed.
Eh, misschien kan je wat aanmaken wat in de straten van de club is?

Komt voor elkaar!

‘Stel je niet aan.’ Bromde hij zachtjes en hij liet haar los om zijn sleutel te kunnen pakken, hij voelde in zijn zakken en viste de sleutel er snel uit. Hij schudde zacht zijn hoofd. Zal ik haar gewoon buiten laten staan? Hij schudde snel zijn hoofd, de gedachte was in zijn brein opgefloept zonder dat hij het wilde. Met zijn elleboog schoof hij de deur open en met zijn andere arm trok hij Jane naar binnen. Hij nam haar in zijn armen en liep de huiskamer in. Die rook fris, er was net schoongemaakt en opgelucht ademende Kian in. Het was een stuk beter dan die verdomde luchten die er buiten rondhingen, maar zij stonk nog steeds. Hij keek haar schuin aan. Hoe kon hij haar ooit wassen? Hij voelde er helemaal niks voor om haar uit te gaan kleden. Bij gebrek aan iets beters legde hij haar op de bank. Hij bleef er zelf naast staan en keek met twijfel in zijn ogen op haar neer.

Jane keek hem koppig aan bij zijn woorden, wat was hij saai vandaag. Eenmaal op de bank neergelegd keek ze naar hem en alsof ze zijn gedachten kon lezen vroeg ze of ze in de douch mocht. Ze was misschien wel dronken, het was nog niet zo erg dat ze zichzelf niet kon douchen en tja, ze vond zichzelf ook wel stinken. De losse plukken die uit haar staart waren gesprongen plakte aan haar hoofd vast, het was geen lekker gevoel. De rest van haar lichaam voelde ook niet geweldig, al dacht ze het zelf.

Zou ze niet in de douche in slaap vallen? Maar hij wist ook niets beters en toen ze vroeg of ze mocht douchen knikte hij ook eigenlijk direct. ‘Je kan het zelf wel vinden toch?’ Zei hij langzaam, haar in de gaten houdend met zijn ogen. Ze zou zijn huis waarschijnlijk nog wel herinneren en anders vond ze de badkamer vanzelf. Zo groot was het hier nou ook weer niet. Zelf draaide hij zich om en liep naar de keuken toe om wat te eten te maken. Hij had altijd honger als een beer als hij dronken was en van haar verwachtte hij niet anders. Hij begon de lade’s open te trekken totdat hij de boodschappen tegenkwam die hij vanmorgen nog gehaald had. Hij haalde een brood tevoorschijn en begon deze te smeren. Ook voor zichzelf maakte hij broodjes en aangezien hij niet wist wat ze lekker vond werd het een hele stapel met verschillende soorten beleg. Kaas, pasta, hagelslag, enzovoort. Toen hij klaar was lagen er acht gesneden broodjes klaar, opgestapeld op een bord. Maar er mistte nog wat. Drinken. Water, of iets anders wat niet zwaar op de maag lag. Hij liet twee glazen vollopen met kraanwater en pakte het bord op. Met deze dingen in zijn armen liep hij terug naar de huiskamer, waar hij op de bank neerplofte.

Jane was direct dat hij naar de keuken was gelopen opgestaan. Onderweg trok ze haar jurkje uit, echt weten waar ze nou mee bezig was deed ze niet. Gelukkig vond ze de badkamer wel, waar ze de rest uit deed. Ze trok het elastiekje uit haar haren en legde deze op de wastafel. Bijna gleed ze onderuit maar nog net op tijd wist ze zich vast te klampen aan de wc pot. Een beetje deuzig zette ze de douche aan waarnaar ze de warme waterstralen over zich heen voelde lopen. Douchen was altijd een van haar favoriete dingen geweest. Het maakte haar frisser en wakkerder. Ze wreef in haar gezicht, de make-up liep uit en haar haren werden ook nat. Zachtjes zong ze, dit kon ze gewoon niet laten. Met haar ogen dicht zocht ze naar shampoo en douche gel, ze ze al snel gevonden had. Nadat ze de shampoo in haar haren gewreven had smeerde ze zich in met douche gel. Tegelijkertijd waste ze dit ook van zich af. Haar gezicht had ze ook ingesmeerd met douche gel waardoor een groot deel van haar make-up eraf was. Alleen nog maar een dun lijntje direct onder haar oog, ze had zich al vaker van haar make-up moeten ontdoen terwijl er geen tonic of remover was. Zo snel als ze in de douche was gestapt zo snel stapte ze er ook weer uit, ze had honger gekregen. Met een van de handdoeken die in de badkamer lag droogde ze zich af, trok haar ondergoed weer aan en liep naar de woonkamer. Een dun straalte water liep over haar rug, dit kwam nog van haar haren vandaan. 'Heb je een shirt voor mij?' De uitdrukking op haar gezicht was iets frisser geworden en stinken deed ze niet meer. Toch was ze nog niet haar zelf, en dat zou ze deze avond ook niet meer worden.

Vanaf de bank kon Kian het jurkje op de grond zien liggen en even lachte hij zachtjes. Ze moest wel echt ver heen zijn dat ze die daar gewoon liet liggen, hij stond op en raapte het jurkje op. Hij trok zijn wenkbrauw omhoog bij het zien van zo weinig stof. Dat ze haar lichaam daar mee bedekken kon. Hij legde het jurkje over zijn arm en liep weer terug naar de bank. Hij liet zich erop vallen en strekte zijn lichaam uit, waarbij hij het jurkje, dat vreselijk stonk naar sigaretten, zweet en alcohol , op het tafeltje belande. Hij vroeg zich af of het haar eigen zweet was geweest wat hij had geroken. Hij betwijfelde het, de kans was klein dat ze de hele avond in haar eentje gedanst had. Langzaam vielen zijn ogen dicht en zijn ademhaling ging alweer langzamer. Als ze niet op dat moment binnen gekomen was, was hij in slaap gevallen. Haar stem klonk, en hoewel hij niet helemaal gehoord had wat ze had gezegd, schoot hij overeind en keek haar in de ogen. Daar stond ze, in haar ondergoed en hij kon het niet laten om haar te bekijken. Haar vrouwelijke rondingen, haar slanke lichaam. Hij scheurde zijn blik los en eindelijk drongen de woorden door en hij knikte. Hij stond op om een t-shirt te gaan halen.

Jane liep verder, terug naar de bank waar ze met een plofje op neer landde. Natuurlijk zag ze de boterhammen en zonder het te vragen pakte ze er eentje van de toren af. Haar mond opende en een grote hap was genomen van de boterham. Met een verrukt gezicht kauwde ze, dat was wat ze nodig had. Haar mond was propvol maar na enkele seconden had ze de hap ingeslikt. Daar kwam de tweede hap al weer aan. God wat had ze een honger. Deze kauwde ze weer waarnaar hetzelfde weer gebeurde, tot ze de boterham op had. Ze schaamde haar niet voor haar lichaam, tenminste nu niet, en dat was te merken ook. Haar best doen om de blote stukken ervan te bedekken deed ze niet, dat was niet nodig.

Kian draaide zich even om en stond versteld bij het beeld wat hij daar aantrof. Ze leek de broodjes naar binnen te proppen alsof ze een week niet gegeten had. En dan zat ze ook nog steeds in haar ondergoed. Kian schudde zachtjes zijn hoofd en begon zachtjes te lachen, zodat ze het niet horen kon. Dit was mogelijk nog debieler dan de vorige keer dat ze hier gezeten had. Hij zette koers naar zijn slaapkamer en begon weer in zijn kledingkast te rommelen, net als de vorige keer. Hetzelfde zwarte t-shirt was de gelukkige en de jongenman liep weer terug naar de huiskamer, met het t-shirt over zijn schouder. Deze gaf hij aan het meisje, die nog aan het eten leek te zijn toen hij terug kwam lopen. Hij ging naast haar zitten en pakte snel een broodje, voordat zij alles al naar binnen zou hebben geschoven. Hij glimlachte geamuseerd. De snelheid waarmee ze at was echt niet te evenaren.

Na drie boterhammen zat ze weer vol, waarschijnlijk door de snelheid waarmee ze die gegeten had. Ze stond op en rekte zich uit met het t-shirt in haar hand. Haar rug was naar Kian toe gedraaid waardoor er uitzicht was op haar ronde billen met een zwarte kante stringetje. Het shirt gleed over haar hoofd heen en bedekte daarnaar nog maar net haar billen. Opnieuw plofte ze op de bank neer, dicht naar Kian. Haar hand schoof naar hem toe en gleed over zijn buik, haar vinger tintelde. Maar dat gebeurde altijd wanneer hij haar aanraakte of zij hem.

Hij kauwde rustig op zijn broodje, niet van plan zijn snelheid te meten met Jane, anders zou zijn maag nog van streek kunnen raken. Zij had ook al drie broodjes naar binnen gewerkt toen hij nog maar een halve op had. De hagelslag viel met zachte tikjes op het bord en snel schoof Kian de laatste paar happen naar binnen, om te voorkomen dat hij hier nog meer troep zou maken. Steeds had hij Jane met een half oog in de gaten gehouden. Hij wist niet wat ze zou gaan doen als ze klaar was met eten. Toen ze op stond keek hij dan ook op. Meteen had hij een mooi uitzicht op haar ronde achterwerk. Vonken schoten van zijn vingers. Zijn blik bleef bij haar lichaam hangen, aangetrokken door haar blote huid. Totdat het t-shirt eroverheen gleed. De betovering leek verbroken en Kian liet zijn blik naar haar gezicht verplaatsen. Hij had geen honger meer, zij ook niet. Niet in broodjes in ieder geval. Hij trilde licht toen ze zich naast hem neer liet zakken en hem begon te strelen. Het was maar goed dat hij kleding aan had, want op zijn blote huid was het effect veel sterker geweest. ‘Jane..’ Zei hij waarschuwend. Maar hij kon het niet laten om haar bij hem op schoot te trekken en zijn sterke armen om haar heen te slaan, om zachtjes zijn lippen op de hare te drukken. Zonder het te merken gaf hij haar zachte, prikkelende schokjes met zijn vingers. Totdat de smaak van alcohol, vermengd met de smaak van de broodjes hem weer wakker schudde. Ietwat geïrriteerd maakte hij zich weer los van haar. Zijn bruine ogen in de hare gehaakt.

Jane had genoten, tijden die korte kus. Haar handen waren onder zijn shirt gegleden, over zijn rug waar ze zijn blote huid streelde. Langzamerhand begonnen ze weer warmer te worden, dit keer alleen haar handen. Ze voelde de kleine schonkjes op verschillende plekken van haar lichaam, wat haar juist nog meer energie gaf. Toen hij de kus losbrak keek ze hem even verward aan maar boog zich al snel voren, naar zijn nek. Kleine kusjes drukte ze erin, ophouden met strelen deed ze niet. Deze avond wilde ze met beide handen aanpakken ; ze was weer in zijn huis en had ongelofelijk zin-.

Kian draaide met zijn ogen toen ze zich voorover boog om hem in zijn nek te kussen. Hij zat in een dilemma, aan de ene kant begon hij opgewonden te worden en eigenlijk kon het hem niet schelen dat zij zichzelf niet was. Aan de andere kant wilde hij haar ook niet gebruiken en zo aantrekkelijk was een dronken dame in bed niet. Hij kantelde zijn hoofd, maar duwde haar nog niet van zich af. Haar handen verwarmden zijn huid en maakte hem in de war. Hij was normaal altijd diegene die de leiding nam. Hij zuchtte even. Hij besloot dat dit het niet waard was. Hij zou er waarschijnlijk meer aan kapot maken als hij eraan toegeven zou. Zachtjes duwde hij haar van zich af. ‘Misschien moet je maar even gaan slapen wijfie.’ Klonk zijn stem ruw. Hij tilde haar zonder pardon op en liep weer naar de slaapkamer. Even schoot er een deja vu door zijn hoofd heen. Een irritante ervaring. Hij kneep zijn ogen wat samen en legde, in de slaapkamer aangekomen, het meisje op het bed.

Jane liet zich meevoeren maar eenmaal aangekomen bij het bed liet ze zijn hals niet los. In plaats daarvan trok ze hem mee op het bed, zover ze kon. Haar handen gleden overal overheen. Zachtjes duwde ze hem tegen het bed aan en ging weer zo zitten als met de stroop. Op zijn kruis met haar handen tegen zijn borst aan. 'Je laat me toch niet alleen?' Zei ze terwijl ze haar hoofd vragend schuin trok. Langzaam gleden haar handen over zijn armen, naar zijn handen. Ze speelde met zijn vinger terwijl ze hem aan bleef kijken. Haar lichaam werd warm, maar niet zo warm als de vorige keer.

Kian liet zich overdonderen. Voor hij het wist lag hij al op zijn rug op het bed, met haar bovenop zich. Hij kon haar warme ledematen door zijn kleding heen voelen, maar hij keek haar met ietwat harde ogen aan. Nu begon het toch wel vervelend te worden. Hij zou pas rust krijgen als zij lag te slapen. Nu wilde hij in ieder geval geen kinderen meer. Hij zuchtte en duwde haar van zich af. Daar kon je ook aan merken hoe sterk hij was. Het koste hem totaal geen moeite om onder haar vandaan te rollen. Snel kwam hij overeind, zodat hij nu op het bed zat, en nog even keek hij haar aan. ‘Ik vrees van wel.’ Zei hij plagend. Zijn vingers gleden licht langs haar wangen en hij gleed van het bed af.

Toen hij haar van haar afduwde keek ze even beduusd naar hem, waarom deed hij dat. 'Ik vrees van wel.' Nadat hij deze woorden zei keek ze hem even met een pijnlijk gezicht aan. Alsof ze een steek in haar hart kreeg zat ze op bed. 'Oke..' Mompelde ze waarnaar ze zich in het bed nestelde. Als hij de hele avond zo ging doen had zij er ook geen zin in, ze was dan misschien wel dronken maar om de ene afwijzing naar de andere naar haar hoofd geslingerd te krijgen was ze niet voor in.

Volgende morgen?

Ja

Die morgen werd Kian toch wakker in zijn eigen bed. Het was eerst zijn plan geweest om op de bank te gaan liggen, maar toen hij nog even in zijn slaapkamer was gaan kijken nadat hij gedoucht had, had hij toch maar besloten naast Jane te gaan liggen. Haar ademhaling was zo rustig gegaan dat hij wel aan had kunnen nemen dat ze sliep. En het bed was zo aanlokkelijk geweest met de zachte kussens. Zoveel knusser dan de bank in de huiskamer, waar hij eigenlijk amper op paste. Het sporten had hem vermoeid Hij had dan ook heerlijk geslapen, zich niks aantrekkend van het meisje dat naast hem had gelegen. Zijn ogen openden zich langzaam en zijn ledematen strekten zich uit. Tot hij naast zich keek. Zijn ogen openden zich even in een schok, totdat hij zich de hele avond herinnerde en hij grijnsde. Hoe zou ze deze morgen doorkomen?

Jane haar ademhaling ging in een regelmatig tempo. Het was duidelijk te merken dat ze nog sliep en het zou vast nog wel een tijdje duren voordat ze wakker werd, als het aan haar lag tenminste. Ze lag opgerold, net als de vorige keer dat ze bij Kian had geslapen. Dat hij gisteren nog in het bed was komen liggen had ze niks van gemerkt, de hele avond had ze diep geslapen. Pff, als ze wakker zou worden zou die barstende hoofdpijn die zich nu al schuil hield in haar hoofd naar boven komen. En als er iets was waar ze niet tegen kon was het hoofdpijn. Liever had ze buikpijn, dan kon je tenminste dingen nog normaal doen.

Kian liet zijn lichaam tussen de warme dekens vandaan glijden. Hij zou deze keer het ontbijt wel maken, niet dat hij echt een keukenprinses was. Van koken kwam ook niet heel veel terecht, hij was gewoon van plan wat croissantjes in de oven te schuiven. Dat moest maar genoeg zijn, als ze al honger had. Hij grinnikte zachtjes en liep zo zacht mogelijk naar de keuken. De slaapkamerdeur sloot hij achter zich. De keuken zag er wat minder schoon uit dan de avond ervoor . Hij had de spullen voor de broodjes niet opgeruimd. Hij ging aan de slag. Croissantjes, met een plakje kaas erop, schoof hij in de oven en hij schonk een glas melk in. Al snel begon het lekker te ruiken. Als het kon zou hij elke morgen croissantjes eten, maar die dingen waren toch vet.. Hij haalde de broodjes uit de oven en legde ze op een bord, die hij op een dienblad zette, met de glazen er naast. Hij pakte het geheel op en liep weer terug naar de slaapkamer. –De deur had hij met zijn voeten opengedaan.- Hij zette het dienblad op zijn nacht-kasje en daarna begon hij Jane wakker te maken. Hij liet zijn koude vingers over haar rug heen gaan. ‘Jane?’ Vroeg hij zachtjes, terwijl hij probeerde niet te lachen. Wat was hij benieuwd naar haar gedrag deze morgen.