de Garage

In de stad is er natuurlijk ook een garage, ondanks dat er een is op Mallory. Deze garage repareert auto's en motoren en je kan er ook terecht als je opzoek bent naar onderdelen. Over het algemeen komen hier niet echt veel leerlingen van de school maar er zijn er altijd een paar die een liefde hebben voor auto's of misschien wel iets bij willen verdienen. De garage is niet erg groot, maar er is genoeg plek voor 5 auto's, ook is er voor de garage een oprit waar auto's kunnen staan. De baas van de garage is een kleiner en wat dikker mannetje dat erg vriendelijk is.

regels: maak de auto's niet nog verder stuk dan ze al zijn, etc.
aantal: stuk of 10 moet wel passen.

Ryan lag op zo'n rollend plankje onder een auto. Je kon nou niet zeggen dat hij er op zijn best uit zag. Zijn broek zat vol met gaten en voor het gemak had hij zijn shirts uitgetrokken. En daarbij kwam nog dat hij onder de smeerolie zat. Overal grote, zwarte vegen. Hij en Willow hadden een auto gekregen, Willow werkte hier, om te repareren. Ze deden het allebei graag, maar voor Ryan ging het toch meer om het samenzijn. En niemand die zei dat dat niet mocht.

Met een grote glimlach keek Willow naar Ryan die onder de smeerolie zat en ernstig naar de onderkant van de auto aan het kijken was. Willow zelf zat ook onder de smeerolie, en voor de verandering had ze haar werkoveral veruild voor een oude spijkerbroek en een simpel topje, tot poging om er toch nog een beetje uit te zien. Ze gaf Ryan de gereedschap en onderdelen aan als hij ernaar vroeg en was zelf bezig met het contactslot van de auto dat ze eruit gehaald had om er beter bij te kunnen. Willow wist niet zo goed wat ze moest zeggen, ze was nooit zo spraakzaam maar bij Ryan viel dat meestal wel mee, maar nu wist ze gewoon totaal niet wat ze Ryan moest zeggen. Misschien was het wel omdat het toch een beetje ongemakkelijk voor haar was dat Ryan shirtloos was, of juist het feit dat zij dat helemaal niet erg vond, het zelfs wel leuk vond.

Ryan rolde onder de auto uit. "Daaronder zit alles goed, volgens mij," zei hij. Hij ging achter Willow staan en sloeg zijn armen om haar heen. "En hoe gaat het bij jou?" vroeg hij vrolijk. Hij keek met haar mee onder de motorkap, toch best ingewikkeld zo'n auto. "Ik kan me goed voorstellen dat er mensen zijn die het alleen uitmaakt of zo'n ding rijdt." Lachend drukte hij een kus op Willows hoofd en hij begon in de bak met onderdelen te rommelen.

Ze voelde zich warm van binnen worden toen Ryan zijn armen om haar heen sloeg. "Bij mij gaat het wel goed... Ik denk dat het het dadelijk wel doet... als ik dit draadje met dat draadje verbind.." haar stem werd een gemompel toen ze zich weer concentreerde op de verschillende draden. "Of toch met die... wacht even" zei ze geconcentreerd, meer in zichzelf dan tegen Ryan, met haar tong een stukje uit haar mond boog ze zich nog iets verder naar voren zodat ze het nog beter kon zien. Ze voelde haar topje omhoog kruipen en keek naar haar handen die onder het smeer zaten, " fijn..." mompelde ze. Ze kwam omhoog en stootte haar hoofd tegen de motorkap. Ze keek boos voorzich uit terwijl ze met haar hand over haar hoofd wreef. Ze zuchtte en pakte een doek waar ze haar handen aan afsmeerde. "O nee, Ryan zit er nu smeer in mijn haar?" vroeg ze hem terwijl ze zich naar hem om draaide. "En dat klonk echt... meisjesachtig" zei ze met een frons, "Zullen we doen alsof ik dat nooit gevraagd heb?" vroeg ze hem met een glimlachje. Dit was niets voor haar, maar als ze bij Ryan in de buurt was wilde ze toch dat ze er piekfijn uitzag, op haar eigen manier dat wel.

"Ach, dat zit wel goed," zei Ryan lachend. Hij omhelsde haar weer, waarbij hij een hand op haar hoofd legde en de plek waar ze zich had gestoten heelde. En hij zou Ryan niet zijn geweest, als hij daarbij niet direct een kusje op haar mond had gedrukt. Daarna stapte hij weer van haar weg en wees op zichzelf, vooral in de richting van alle vieze smeervlekken op zijn lichaam. "Joh, maak je niet druk, ik zit helemaal onder."

"Het staat je..." zei ze , maar ze maakte haar zin niet helemaal af. Verlegen bij haar gedachte, de gedachte dat het hem sexy stond, waar ze niet van verwacht had dat ze die zou denken. Ze glimlachte maar even naar hem en draaide zich weer naar de motorkap om en beet even kort op haar lip, en draaide zich weer om. Ze leunde tegen de auto aan en bleef Ryan aan kijken met een glimlachje om haar lippen. Het enige wat ze deed was staan, kijken en glimlachen. "Ik weet niet wat je vandaag met me doet... Maar het is niet vervelend." mompelde ze naar hem. Op de een of andere manier was ze zich vandaag nog meer bewust van zijn aanwezigheid.

Ryan grinnikte. "Ik gooi vandaag al mijn charme in de strijd," zei hij lachend en hij omhelsde haar weer. "Je moet zeggen als je het niet fijn vindt dat je topje nu ook half zwart wordt." Hij tilde haar op en gaf haar nog een zoen. Het was heerlijk buiten de school, dan kon hij van Willow houden zoals hij dat wilde en moest hij zich niet aan de meest stupide regeltjes houden. Hij werd er vrolijk van en dat kon Willow dan ook altijd aan hem merken.

"Das dan heel veel charme" zei ze grinnekend. Weer begon het te borrelen toen hij haar omhelsde, weer voelde ze alles week worden zoals altijd. "Topjes kun je vervangen..." zei ze met een lach. Ze zoende hem terug en voelde zijn blijdschap haar overspoelen. Het maakte haar niet uit als iemand hun zo zou zien, als iedere voorbijganger zou kunnen meegenieten, voor haar part zouden ze het live op televisie doen, als ze bij Ryan was had ze geen besef van de andere. "Kom we gaan verder... Welke kleur wil je hem eigenlijk?" vroeg ze hem met een lach. "Wat is je lievelingskleur eigenlijk?"

"Oja, het werd mijn auto," zei Ryan lachend. Hij had zijn rijbewijs al een tijdje voor niets, maar dat maakte niet meer uit. "Nou, iets fels is mijn lievelingskleur, maar ik hoef geen knaloranje auto. Dus ik ga voor die grijsblauw." Hij glimlachte en plantte zijn lippen weer op die van Willow. Dit was één van die momenten waarop hij smoorverliefd was en de ander niet wilde laten gaan. "Maar er staat hier niet voor niets een gewone auto en niet een cabrio of zo. Dat ze die dingen zo goedkoop verkopen, al zijn ze dan tweedehands." Hij keek Willow even aan, zou zij er misschien iets mee te maken hebben?

Ze grinnikte om zijn opmerking maar glimlachte daarna weer engelachtig naar hem. Hij wist niet dat zij iets te maken had met de prijs, ze wilde hem graag iets geven, en een auto was duur dus had ze gezorgd dat hij hem goedkoper zou kunnen krijgen en hem te helpen bij het opknappen. "Oké goed... dan doen we hem grijsblauw." ze liep in de richting van de verf en begon een spuitding in elkaar te zetten. Ze bekeek even de etiketten van de verf en koos de beste uit, "Deze goed genoeg?" vroeg ze hem toen ze zich weer naar hem omdraaide met een glimlach. Hoe hij daar stond liet haar hart echt smelten, ze zette de spuit en de verf weg en liep weer naar Ryan toe en ging op haar tenen staan om haar armen om hem heen te slaan en hem een zoen te geven.

Ryan had nauwelijks tijd om naar de verf te kijken. "Zullen we eerst de rest doen?" vroeg hij na de zoen, maar plakte er zelf direct de volgende achteraan. "We willen geen krassen op de nieuwe verf." Hij sloeg zijn armen weer om haar heen en draaide even met haar in de rondte. "Waar ben jij tijdens de lessen?' vroeg hij dromerig en hij zoende haar nog een keertje. "Dat zijn gewoon verloren tijden." Hij keek haar even diep in de ogen en drukte zijn neus tegen die van haar.

"Tuurlijk... je hebt gelijk. Dom van me" zei ze en sloeg zichzelf zogenaamd tegen haar hoofd. Ze moest giechelen van Ryan en zoende hem gewillig terug. "Ik dacht dat ik de enige was die ze zo onzinnig vond..." zei ze hem tussen de zoenen door. Ze keek terug in zijn ogen en zag eigenlijk alleen maar liefde, niets anders, niet dat ze wist. Met haar hand streelde ze door zijn haar en ze gaf hem een kusje op zijn neus. "Je bent best schattig weet je dat?" vroeg ze hem met twinkelende ogen.

"Natuurlijk weet ik dat," zei Ryan quasi-hooghartig. "Maar niemand kan jou overwinnen, al zitten ze nog meer onder de smeerolie." Hij keek weer even naar beneden, waar hij weer de zwarte vegen zag. Hij deed de laatste tijd moeite voor zijn uiterlijk en dit leek bijna te helpen. Of het lag er gewoon aan dat hij zonder shirt of hemd stond, dat kon het ook zijn. Maar dan zou hij niet zo naar zichzelf kijken. "Maar wat denk je, moeten we niet eens verder?" Hij keek weer speels naar Willow, bijna alsof hij iets heel erg zou verpesten.

Ze lachte haar tinkelende lach en keek blij naar Ryan, en liet even kort haar blik over zijn lichaam gaan met een glimlachje om haar lippen. "Als jij dit vervelend vind.. Dan zouden we inderdaad weer verder kunnen" zei ze met een speels lachje en liet haar vingers zachtjes over zijn sleutelbeenderen glijden zo naar beneden tot zijn navel. Ze keek even naar hem op en voelde haar wangen warm worden, dit was ze niet zo gewend van zichzelf. Ze sloeg haar ogen neer en deed een stapje naar achter, verlegen door haar actie.Ze schuifelde wat met haar voet over de grond en mompelde heel zacht"sorry..."

"Geeft niet," zei Ryan. "Het is niet vervelend. Maar goed, dan gaan we verder." Hij keek even naar het sleuteltje dat achter hem op de tafel lag. "Wat denk je, zou hij al kunnen starten?" vroeg hij aan Willow, die over dat wat onder de motorkap zat was gegaan. Hij had nog steeds zijn armen om haar heen geslagen. Eigenlijk had hij geen zin om los te laten, maar hij wilde ook verder met zijn auto.

"We kunnen het proberen" zei ze met een brede glimlach tegen Ryan, ze maakte zich met tegenzin los uit zijn handen en pakte de sleutel. Ze liet hem voor Ryan's gezicht bundelen en liet hem in zijn handpalm vallen. "Ga je gang" zei ze met een grijns. Ze was benieuwd of de auto zou starten, als het goed was zou hij het moeten doen, en zo niet dan had ze dus ergens een fout gemaakt. En als hij het zou doen dan was ze benieuwd wat Ryan ervan zou vinden en of de motor wel goed liep... "Kom... schiet nou op" zei ze ongeduldig en duwde Ryan in de richting van de passagierskant.

"Ahum," zei Ryan toen Willow hem naar de bijrijderskant liep. "Moet ik niet degene zijn die achter het stuur gaat zitten?" Hij keek haar lachend aan en veegde wat stof van zijn blote schouder. Hij liep om de auto heen en ging achter het stuur zitten. Hij draaide de sleutel om en startte de auto. Die liep eventjes, voor hij afsloeg. Ryan probeerde het nog een paar keer, maar steeds met hetzelfde resultaat. Dat was jammer, maar er was eventjes niets aan te doen.

"Ow oeps.... stom van me" ze keek even beschaamd naar de grond maar het werd al weer snel vervangen door een verwachtingsvolle blik toen Ryan de sleutel in het contact stak. Maar de motor sloeg steeds weer af wat betekende dat ze ergens een fout had gemaakt. Ze beet beteuterd op haar lip en opende gelijk de motorklep weer. "Shit... wat nu weer.." mompelde ze boos, ze was vooral boos op zichzelf, boos omdat ze iets niet goed gedaan had omdat ze er met haar hoofd niet bij was.

Ryan zag Willows blik toen hij uitstapte en liep dus eerst naar haar toe om haar een zoen en een knuffel te geven voor hij zich over de motorbak boog. "Zie jij wat er mis is?' vroeg hij aan haar. "Want jij bent hier beter in dan ik." Hij glimlachte en keek even om naar haar. In de motorbak vond hij niets verontrustends, maar Willow zat in deze branch, dus zij zou er wel wat meer van weten.

"Ik denk... ik denk dat het hem hier in zit..." zei ze nog steeds met boze gefronste wenkbrauwen. Ze trok ergens een draadje uit en plugde hem in een andere plug, ze draaide nog wat schroeven aan, controleerde nog wat draden, klikte iets wat steviger vast en kwam toen weer omhoog. "Hij zou het nu moeten doen... hoop ik" zei ze hem met een kleine glimlach. Ze had geen fouten willen maken waar Ryan bij was, ze wilde zoiezo niet graag fouten maken in haar werk. "Nou neem maar weer plaats..." ze probeerde een wat bredere glimlach op haar gezicht te plakken en keek een beetje angstig naar Ryan.

Ryan liep lachend weer naar de deur en ging zitten. Nu, na het omdraaien van het sleuteltje en het starten van de auto, bleef de motor rustig draaien. Ryan keek even vrolijk door de ruit en rende toen op Willow af. Hij sloeg zijn armen om haar heen en tilde haar op, een dikke zoen op haar mond drukkend. "Dank je," zei hij en hij gaf haar nog een zoen, terwijl hij haar in de rondte draaide. Je kon wel stellen dat hij blij was met zijn auto. "Nu dus alleen nog opruimen, motorklep dicht en dan gaan we uit eten," zei hij lachend.

Ze zuchtte opgelucht toen de auto startte en bleef draaien. En toen was er opeens alleen maar Ryan die op haar af was komen vliegen en haar vol blijdschap zoende, ze werd overspoeld door geluk en liefde. Ze lachtte naar Ryan en drukte een zoen op zijn neus, "Wat ben ik blij dat je er zo blij mee bent" zei ze hem grijnzend. "uiteten?" zei ze verbaasd, "daar weet ik niets van?" Ze maakte zich los uit Ryan's omhelzing en klapte de motorkap dicht, "Maar het lijkt me heel gezellig" zei ze hem met een brede glimlach. Ze raapte haar gereedschap bij elkaar en keek afwachtend naar Ryan, "Wat had je in gedachte?" vroeg ze hem nieuwsgierig

"Maar nu weet je het," zei Ryan. "Haal wel even de ergste vegen uit je gezicht, voor we gaan." Hij grinnikte en hielp met opruimen. Daarna ging hij op zoek naar zijn hemd. Uiteindelijk vond hij het in de kofferbak van de auto. Hij ging naar de wc om zijn gezicht en nek te wassen, net als zijn handen, en liep toen terug. Hij ging in de auto zitten en was klaar om te gaan rijden. Hij wachtte op Willow, terwijl hij bedacht dat ze eigenlijk nog van plan waren geweest om de auto te verven. Dat deden ze morgen wel, het waren immers twee dagen weekend.

Ze veegde snel over haar gezicht heen maar liep toen toch maar naar de wc om in de spiegel te kunnen kijken. Geschrokken keek ze naar het gezicht wat naar haar terugkeek, ze zat erger onder de smeerolie dan ze verwacht had, snel maakte ze haar handen nat en begon de strepen zo goed als mogelijk was weg te boenen. Vlug pakte ze haar tas en spullen bij elkaar en trok haar rode baseball vest aan en plofte toen naast Ryan in de auto. "We kunnen!" zei ze enhousiast en keek met een grote glimlach opzij naar Ryan, haar Ryan.