“Oké… dus jullie willen dat ik naar een of andere school in Amerika ga?” Het lukt me niet het ongeloof uit mijn stem te houden. Heel raar is dat ook niet. Het gebeurt niet elke dag dat twee compleet onbekende mensen je zeggen dat je een gave hebt en om te leren die onder controle krijgen moet je naar een speciale school. Weg van alles dat je bekend is naar een land waar je alleen maar over hebt gehoord. De vrouw met de strohoed knikt enthousiast, blijkbaar blij dat ik haar snap. Ik glimlach spottend. “Echt niet,” zegt ik nog steeds glimlachend, al is het ver van gemeend. De over vrolijke glimlach van de vrouw maakt plaats voor irritatie. “anders kom je nooit van die hoofdpijn af. Het zal alleen maar erger worden en uiteindelijk zal het je helemaal kapot maken.” Dit keer klinken haar woorden niet aanmoedigend en vrolijk maar geïrriteerd en dwingend. Dat laat me denken dat de hele aardigheid van net slechts een act was. Al kan ik het niet onderdrukken dat mijn gezicht even vertrekt bij die woorden en de verwijzing naar de hoofdpijn. Dio is de enige die het weet maar een paar keer ben ik schreeuwend van de pijn neergevallen. En normaal heb ik nog wel een vrij hoge pijngrens. “Op Royal Malory Academy zullen ze je leren hoe je met je kracht om moet gaan en ze zorgen er ook voor dat de hoofdpijn en dat allemaal stopt,” zegt de man die de rest van het gesprek zijn mond had gehouden. Er gaat een zekere rust en kalmte van hem uit. Aarzelend weeg ik mijn opties tegen elkaar af. Als ik ga… Dan stopt de hoofdpijn maar zal ik alles moeten achterlaten. Rio, de vrijheid en mijn beste vriend. Maar als ik niet ga zal ik vanbinnen uit kapot gaan, zoals deze mensen zeggen. Als ze niets van de hoofdpijn hadden geweten en niet precies hadden kunnen beschrijven hoe het voelde had ik ze nooit geloofd. Laat staan dat ik zelfs maar had overwogen met hen mee te gaan. Ik kan het me zelfs niet voorstellen… De straten van Rio is alles wat ik in mijn leven heb gezien. Het lijkt onmogelijk te zijn de stad alleen al uit te gaan. Laat staan naar een heel ander land aan de andere kant van de wereld te gaan. Maar… ik heb geen keus. Hoe graag ik ook hier wil blijven, ik wil niet dood. “Goed dan, ik ga naar die school.”
Elea Pontmercy (Pontmercy is Frans en dat komt omdat haar voorouders heel lang geleden vanuit Frankrijk geëmigreerd zijn naar Brazilië.)
Roepnaam/bijnaam: gewoon Elea
Leeftijd: 17
Geslacht: V
Geloof: Elea en gelovig… daar is ze veel te koppig voor.
Het innerlijkKarakter: Elea is… hard. Als je naar haar toe komt om je hart te luchten en al je emoties eruit te gooien zal ze je of heel erg had uitlachen of een wenkbrauw optrekken, haar armen over elkaar heen slaan en je aankijken alsof je groen bent en voelsprieten op je hoofd hebt. Je zal haar dan ook niet haar eigen gevoelens zien uiten. Die heeft ze namelijk wel al is het heus niet allemaal een act. Ze vindt dat mensen veel te veel overdrijven en van kleine dingen een veel te groot probleem maken. Maar gevoelens heeft ze dus wel, je moet alleen wat beter kijken. Elea is ook nieuwsgierig, beter dan goed voor haar of iemand anders is. Als je een geheim hebt of iets dat je haar gewoon niet wil vertellen moet en zal ze er achter komen. Dat ze ook nog eens zo koppig als een ezel is versterkt dat alleen maar. Ook neemt ze hierdoor niets zomaar aan en zal ze het zelf ook moeten uitproberen. Tel daarbij op dat ze roekeloos is en ze zit vaak in de problemen. Ze is niet op haar mondje gevallen en zal niet iets achterhouden om je gevoelens te sparen. Elea maakt niet snel vrienden omdat ze dat zelf gewoon niet zit zitten, maar als ze je eenmaal een vriend noemt mag je jezelf een schouderklopje geven. Er is namelijk maar een persoon in haar leven die ze als vriend ziet en behandelt. Die vriend zal ze dan ook nooit in de steek laten hoe erg hij haar soms op haar zenuwen werkt. Ook is ze erg handig, iets dat ze helaas niet op een erg goede manier gebruikt. Ze kan razendsnel denken, oplossingen bedenken en is vindingrijk. Alleen is dit ook niet iets waar de inwoners van Rio de Janeiro erg blij mee zijn. (zie meer bij verleden) Elea is erg zelfstandig en heeft voor de meeste dingen geen hulp nodig. Mocht ze dat wel hebben dan is ze meestal te trots die te vragen of aan te nemen.
Relaties: Elea valt op jongens maar ziet het nut van een relatie niet. Je moet bedenken dat ze het nut van vriendschap al amper ziet en een relatie dus zeker niet op haar to do list staat.
Talenten: ontsnappen, inbreken, noem maar op.
Zwakheden: Elea is niet heel erg goed op school, ze heeft vanaf haar twaalfde geen onderwijs meer gehad. Vooral dingen als wiskunde vindt ze erg lastig.
Status: Elea heeft, zoals te verwachtten was, geen vrienden gemaakt en zit dus ook altijd alleen.
afkomstGeboorte en/of woonplaats: Elea is van de straat geplukt in Rio de Janeiro. Daar ‘woont’ ze dus ook nog. Ze heeft alleen geen huis of onderdak daar.
Familie: Elea weet dat haar vader en haar zus nog ergens rondlopen maar waar weet ze niet. Haar moeder is een hele tijd geleden gestorven en haar vader liet haar en haar zus aan hun lot over.
Het uiterlijkLengte en bouw: Elea heeft een gemiddelde lengte, rond de 1.68, en is erg ‘taai’ gebouwd. Ze is erg dun, dat zeker en erg pezig.
Omschrijving gezicht: Elea heeft een wat hard en hoekig gezicht met hoge jukbeenderen. Haar ogen zijn donkerbruin en ze heeft donkerbruine/zwarte steile haren.
Kledingstijl: Een oude trui, t-shirt, spijkerbroek. Wat vooral opvalt is dat het nooit helemaal heel meer is en vaak wat vaal.
Uiterlijke kenmerken: Elea heeft over haar lichaam verschillende littekens zitten maar niet iets heel bijzonders. Wat waarschijnlijk nog het meest opvalt, is het feit dat ze niet heel vaak lacht en haar harde blik.
KrachtKracht: aerokinese
ExtraVerleden: Elea is een straatkind dat het eigenlijk wel prima vond om zo te leven. Ze hield van de vrijheid en het gewoon maar doen wat ze wilde. Natuurlijk waren er gebreken en had ze vaak honger en was het erg vervelend als het ’s nachts koud werd en je langs de straat moest slapen. Alleen was ze nooit, alsof ze elkaars schaduw waren, waren zij en haar beste vriend, Dio, altijd samen. Elea is zeker roekeloos te noemen maar als je haar met Dio zou vergelijken zou je haar bijna als volwassen en verstandig bestempelen. Zij zorgde er altijd voor dat ze niet in te erge problemen kwamen en dat ze er ook altijd weer uit kwamen. Je snapt dan ook wel dat Elea het niet fijn vindt dat ze uit Rio is weggehaald en van Dio is gescheiden.
Overig: Elea spreekt redelijk goed Engels al is het heel erg duidelijk te horen aan haar accent dat ze eigenlijk Portugees/Spaans spreekt.
Plaatje: 
Index 
Welkom 
Zoeken 
Registreren 
Inloggen 
