De centrale hal

Scarlett keek op naar het meisje dat net niet tegen het meisje had aangelopen, "Heey." was het enige wat ze zei, omdat ze even afgeleid werd door de rode haren van het meisje. Dit was voor het eerst dat ze een andere redhead tegenkwam, hoewel de kleur wel wat anders was. Rood is rood.

Alison wist niet precies wat ze moest zeggen, dus zweeg ze maar een glimlachte. Na een paar seconden awkward stilte herstelde ze zich. 'Mooie haarkleur heb je,' complimenteerde ze het meisje. En ja, ze vond het echt mooi, maar niet iets voor haar. Was je sociale leven niet over als je zo'n haarkleur had?

Scarlett glimlachte als reactie op het complimentje, "thanks, jij ook." zei ze met een knikje naar het rode haar van het meisje. Het was minder fel als haar eigen kleur, daarom zou ze de kleur zelf niet nemen. Maar het stond het meisje echt, het maakte haar niet flets of te bleek. Door het korte gesprek over haar ging ze automatisch even met haar hand door haar haren.

Alison glimlachte. 'Dankjewel,' antwoordde ze, maar het gesprek ging nog steeds niet echt ergens naartoe. Plotseling begon Alison te denken. Wat als dat de toegang tot populariteit hier was? Een goed gesprek? Het was toch een school, en als je hier een hele tijd zat, ging je misschien wel veel meer om intelligentie en diepte geven... Zou dat het zijn? Geen knap gezichtje, flink ego en een beetje illegale drank?

"Hoe lang zit je hier al?" vroeg ze toen er weer een stilte viel. Scarlett had geen zin om het gesprek dood te laten vallen, dan zou het betekenen dat ze echt de weg naar haar slaapzaal zou moeten gaan vinden en dat was we lhet laatste waar ze zin in had. Scarlett stopte haar hand in de zak van haar leren jack dat ze droeg. Het uniform had ze na haar laatste les zo snel mogelijk uitgetrokken.

'Dit is mijn eerste jaar hier,' antwoordde Alison, 'maar ik zit in het vijfde jaar. Als je het nog snapt. En jij?' Ze voelde zich echt een nieuweling hier, tussen al die mensen die hier al jaren zaten en iedereen en alles kenden. Al zou ze ook niet eerder hierheen gestuurd willen worden - ze zou zich maar opgesloten gaan voelen, hoe groot de school ook mocht zijn.

Scarlett knikte. "Ik in de zesde, maar ik zit hier pas een maand." vertelde ze. Dat was ook de reden waardoor ze met veel vakken achterliep. Niet dat ze veel lessen echt volgde. Ze was al snds haar twaalfde nauwelijks naar school gegaan dus ze miste veel basiskennis en ze had ook niet echt de motivatie om die erbij te leren.

'Oh, dus we zitten hier allebei pas net!' Meteen voelde Alison zich ietsje minder alleen. Natuurlijk was ze niet de enige die hier nieuw was, buiten de eerstejaars. 'Ken je al veel mensen?' Alison had niet veel contact gemaakt met anderen. Ze had met een paar mensen gepraat, en misschien was Jule wel een vriendin, maar vergeleken met vroeger, in Engeland, was het heel weinig.

Scarlett knikte, hoewel de tijd hier op d eschool soms zo traag eleek te gaan dat ze het gevoel had dat ze er al eeuwen zat. Maar dat lag waarschijnlijk ana Scarlett diez ich gewoon de regels niet aan kon wennen zoals sommige anderen. "wat is kennen?" vroeg ze, ze had wel al met flnk wat mensen gesproken of conact gehad, maar echt kennen was een groot woord.

'Ja...' Alison glimlachte. 'Daar vraag je wat. Eh, ik denk sowieso meerdere keren mee hebben gesproken, een beetje vriendinnen zijn?' Stiekem hoopte ze maar dat dit meisje ook weinig mensen kende, dan leek zij tenminste niet zo asociaal. 'Oh, trouwens, ik heet Alison!' Zei Alison toen ze bedacht dat ze zich nog niet had voorgesteld.

Scarlett grinnikte even, ze had er zelf eigenlijk ook nooit over nagedacht wanneer je iemand als vriendn kon beschouwen. "Hmm ik denk niet dat ik dan veel vriendinnnen heb.' er verscheen even een grijns op haar lippen. Scarlett was niet echt een meisje dat heel moeilijk deed. Zolang ze af en toe vrolijk met mensen kon doen was ze al snel tevreden. "Scarlett." stelde ze nadat Allison haar naam genoemd had zichzelf voor.

'Leuke naam,' complimenteerde Alison Scarlett. Ze vond het wel bij dit meisje passen. 'Het is moeilijk om ertussen te komen hier,' zei ze toen, na even nagedacht te hebben. 'Iedereen kent elkaar al jaren en is al vrienden en dan kom je er hier bij en je kent niemand. Dat is best raar.'

Scarlett glimlachte even bij het complimentje bij haar naam. Haar ouders hadden tenminste iets goed gedaan, dacht ze droog. "Daar heb je gelijk in, maar er komen wel elke dag zowat nieuwe leerlingen die ook nieuw zijn." bracht ze er tegenin. Scarlett deed niet zoveel moeite om ergens tussen te komen, ze vond het allemaal wel best. Maarja dat was Scarlett.

'Dat is waar,' antwoordde Alison glimlachend, alsof ze het al wist. Eigenlijk dacht ze dat er alleen op het begin van het jaar nieuwe leerlingen bij kwamen. Maar dat was dus veel vaker. De vraag was alleen, hoe groot was de kans dat ze die leerlingen eruit kon halen tussen al die andere mensen?

Scarlett had het alleen geweten omdat zijzelf ook pas later was komen instromen. Dat was nog wel te merken omdat ze nog steeds af en toe opzoek was naar een lokaal, als ze al naar de les ging. "In welk jaar zit je?" vroeg Scarlett terwijl ze haar handen in haar zakken van d'r jack stopte.

'Het vijfde jaar,' antwoordde Alison, 'en jij?' Ze keek even of er een klok hing in de hal, maar als die er hing, vond ze hem niet. Het was vast al te laat om hier rond te hangen, en Alison wilde liever geen problemen. Daar had ze meer dan genoeg van gehad op haar vorige school. Als ze het hier verpestte, waar zouden haar ouders haar dan heen sturen?

"De zesde." ondanks dat ze bij de oudere groep van haar jaar hoorde voelde ze zch op sommige momenten best wel dom omdat ze veel basiskennis miste. Dat was ook de reden waarom ze bij sommige vakken bij derde of vierde jaars in het lokaal zat. Wat best grappig was op bepaalde momenten, die waren de eerste keer nogal chocked door haar haren.