Studeer kamer met haard.

Er ging toch echt wel een gevoel van opluchting door hem heen toen Coco voelde hoe Ryan hem terugzoende. Hij was dus toch wel bang geweest om hem als een vriend kwijt te raken. Coco grinnikte zacht bij de woorden en zette één knie aan de andere kant van Ryan's benen zodat hij nu zowat op zijn schoot zat. 'Dat heb je goed geraden.' Zei hij grijnzend naar hem voor hij hem weer zacht kuste. Elke keer als hij weer een jongen zoende, was dat gevoel van spanning en opwinding er weer, tevens als het gevoel van macht, dat hij kon doen wat hij maar wilde.

"Fijn om te weten," zei Ryan en zoende Coco weer terug. Het was echt fijn, wetend dat ze elkaar kennelijk leuk vonden en dat dus konden laten blijken. Toch dat knagende gevoel, waar alleen zijn onderbewustzijn zich bewust van was. Datzelfde onderbewustzijn probeerde het knagende gevoel onder de duim te houden en tegelijk te ontcijferen, wat moeilijk ging om het geen idee had van wat er fout aan het gaan was. Inmiddels had Ryan zijn lippen weer verwijderd van die van Coco. Hijzelf miste helemaal niets in het plaatje.

Coco glimlachte en streelde nog even door Ryan's haren, voor hij weer gewoon naast hem ging zitten. Hij sloeg zijn armen om Ryan heen en nestelde zich helemaal tegen hem aan. De warmte die hij daardoor voelde, was erg fijn en als het aan hem lag zaten ze hier nog wel voor een hele tijd. Hij legde zijn hoofd op Ryan's borst en drukte zijn gezicht een beetje tegen zijn shirt om zijn heerlijke geur op te snuiven. Aan Coco kon je niet wijsmaken dat vrouwen beter waren, want daar kon je je moeilijk zo gedragen, omdat ze het altijd zelf al deden.

Ryan sloeg zijn armen om Coco heen, eventjes van plan hem niet meer te laten gaan. "Dit is altijd een heerlijk moment," mompelde hij, doelend op de eerste momenten van een relatie. Want voor hem zat aan dit gedoe een relatie vast, hij was niet echt van het eventjes. Daar kon het knagende gevoel zich wel in vinden, het werd eventjes wat minder. Maar al snel laaide het weer op en had het onderbewustzijn moeite met het in bedwang te houden.

Coco knikte afwezig bij zijn woorden en streelde met één hand langs Ryan's borst terwijl hij nadacht. Hadden hij en Ryan nu echt iets? Zoja zou hij dan moeten vertellen over Brendon. Als ze echt iets hadden, dan zou hij Brendon moeten laten vallen namelijk, want hij ging niet vreemd. Daar kwamen alleen maar problemen van. 'Ryan? Hebben wij nu officieel iets?' Zei hij dan ook aarzelend zonder naar hem op te kijken.

"Dat komt bij mij standaard na zo'n moment, Coco," zei Ryan vrolijk en hij tikte op Coco's neus. "Ik ben niet echt een knipperlicht, zoals ik al zei. Dus ja." Hij glimlachte en drukte Coco tegen zich aan. Inmiddels begon het knagende gevoel langzaam door te sijpelen door de kleine gaatjes in de barricade van zijn onderbewustzijn, maar het zou nog minstens een week duren voor Ryan doorhad wat er aan de hand was.

Coco keek grijnzend op en snoof bij het tikje op zijn neus. 'Nee oké, maar dan moet ik je misschien wel even wat vertellen.' Lichte blosjes kwamen op zijn wangen te staan, want hoe moest je nou aan je net-vriendje vertellen dat je met iemand anders een sexrelatie hebt. 'Voordat ik jou leerde kennen, heb ik namelijk een soort afspraak gemaakt met een jongen. Dat houdt in dat we waar en wanneer ik wil, we nouja.... sex hebben.' Het grootste deel van de woorden klonk erg luchtig, alleen op het laatst werd zijn stem zachter en hij keek aarzelend naar Ryan, wachtend op diens reactie.

"Tja, toen kenden we elkaar dus nog niet," zei Ryan schouderophalend. Hij was zo iemand die dit soort dingen van zich af liet glijden, althans, in een relatie. "In elk geval voordat we elkaar op deze manier kenden. Maar, als dat is wat je verwacht in een relatie, dan moet je niet bij mij zijn." Doelend op de daden die hij met die andere jongen dus verrichtte, trok Ryan zijn wenkbrauw op. Daar was hij dus nooit echt voor in. Niet dat hij deed aan geen sex voor het huwelijk, maar ergens kwam het daar wel op neer.

Coco was blij dat Ryan begrip had voor in ieder geval het eerste deel van het verhaal en schudde snel zijn hoofd. 'Nee dat verwacht ik ook helemaal niet van je.' Zei hij vlug. 'Maar het probleem is eigenlijk... ik kan dat niet zomaar afkappen. Niet omdat ik het niet wil ofzo... maar hij is net gedumpt en ik kan hem gewoon niet aan zijn lot overlaten.' Vervolgde hij wat paniekerig. Hij hoopte niet dat dit de net geboren relatie problemen zou bezorgen, al was er natuurlijk grote kans op.

"Volgens mij heb je een goed hart," zei Ryan en hij gaf zijn nieuwe vriendje een zoen. "Maar als het niet meer was dan dat, dan kan je het toch wel gedag zeggen. Trouwens, hij is vreemd gegaan, daar wist jij waarschijnlijk niets van, dus het is zijn eigen schuld." Het klonk heel hard, maar in Ryans ogen was dat de waarheid. Vreemdgaan was echt verschrikkelijk en dat kon je de ander niet aandoen.

Coco wierp even een boze blik op Ryan en schudde zijn hoofd. ' Nee dat kan ik niet, Brendon is een lieve jongen en een goede vriend. Als ik hem in de steek laat, is dat net alsof hij voor de tweede keer gedumpt wordt, dat wil ik hem niet aandoen.' Zei hij ietwat geirriteerd, al kon Ryan er natuurlijk ook niets aan doen. Hij baalde gewoon dat hij met dit probleem zat en wist ook niet wat hij er mee aan moest.

"Dan denk ik dat je moet besluiten wat jij het beste vindt," zei Ryan. "Ik zal er wel achter staan, hoor. Maar ga je nu dan eigenlijk niet vreemd?" Het was een beetje een verwarrend verhaal en eigenlijk vond Ryan dat hij er niet zoveel mee te maken had, al stond hij wel achter Coco, dus wat dat betrof had hij er heel veel mee te maken. Hij zuchtte en dacht even na. Het was een raar probleem en hij had het nog nooit meegemaakt.

Coco beet op zijn lip en wendde zijn blik van Ryan af. Hij wist dat die gelijk had, jammer genoeg wist hij niet wat het beste was. ' Ja een soort van, maar jij weet er wel van af, dus ik weet het eigenlijk niet. Ik vind jou leuk, heel erg, en ik wil je geen pijn doen, maar ik wil Brendon ook niet laten vallen.' Zei hij zacht en rilde even om vervolgens bijna in Ryan te kruipen. Hij zou willen dat hij hem altijd en overal mee kon nemen, zodat hij tegen hem aan kon kruipen wanneer hij maar wilde.

Ryan klopte Coco geruststellend op zijn schouder. "Tja, dan zou ik niet weten wat je zou moeten doen," zei Ryan. "Ik heb er geen ervaring mee." Het knagende gevoel begon te schreeuwen en er was eventjes twijfel op het gezicht van Ryan te zien, maar al snel was dat gezicht weer gefixeerd op Coco met een medelijgevende blik.

Coco keek lichtelijk verbaasd op naar Ryan. ' Vind je het dan niet erg dat ik met Brendon in bed duik terwijl ik met jou een relatie heb.' Zei hij met gefronsde wenkbrauwen. Hij kon zich dat haast niet voorstellen, je wilde toch niet dat je vriendje vreemdging? Hij zou in ieder geval ongelooflijk boos worden als hij daar achter kwam.

Ryan keek Coco fronsend aan. "Ik verwachtte min of meer dat je daar dan wel mee zou stoppen," zei hij. "Maar ja, anders moet je met mij maar even wachten." Het kwam niet in hem op dat hij nu eigenlijk vreemd ging, dat Willow nog ergens was en dat hij ook voor Coco vreemd zou gaan. Het knagende gevoel schreeuwde het uit, het probeerde Ryan te waarschuwen, maar tevergeefs.

Coco knikte, toch enigszins opgelucht dat het hem wel wat uitmaakte. ' Misschien moeten we dan inderdaad maar even wachten.' Zei hij zacht, maar gaf hem een kus om duidelijk te maken dat hij het eigenlijk helemaal niet wilde. ' Ik zal Brendon wel duidelijk maken dat hij ook wel zonder mij kan, maar het is heel goed mogelijk dat dat wel een tijdje kan duren.' Vervolgde hij wat enthousiaster met een glimlachje. ' Wacht jij dan op mij?' De woorden waren haast gefluisterd en klonken erg onzeker, toch keek hij met een hoopvolle blik naar Ryan.

"Maar natuurlijk," zei Ryan, niet wetend wat er allemaal zou gaan gebeuren. Hij tilde Coco op en draaide hem om, hij zat wat ongemakkelijk. (En ja, ik vind dat hij Coco op kan tillen) "Moet het niet te lang duren," zei hij, maar zijn ogen maakten duidelijk dat dat een grapje was.

Coco grinnikte toen Ryan hem optilde, maar zodra hij was neergezet, liet hij zich achterover vallen op zijn schoot. Na wat schuifelen, kwam hij met zijn hoofd op Ryan's schoot te liggen en keek zo lachend naar hem op. ' Maar we kunnen vast nog wel even genieten voor die tijd ingaat.' Zei hij speels en strekte een arm om die langs Ryan's borst naar beneden te laten glijden.

"Misschien," zei Ryan. "Maar het diner begint bijna, en als je mij eenmaal kent, weet je dat dat erg belangrijk voor me is." Hij glimlachte vrolijk en draaide met zijn vinger rondjes op Coco's borst. "En dan vanavond training, heerlijk in de stromende regen." Hij keek naar buiten, waar het nog droog was, maar het wolkendek liet zien dat er een gigantische stortbui zou komen.

Coco trok grijnzend een wenkbrauw op. ' Ik wist niet dat jij zo'n vreetzak was.' Zei hij waarbij hij even Ryan's buik betaste. ' Nouja ook geen rare vergissing met zulke spieren.' Hij grinnikte kort en sloeg zijn armen om Ryan's nek om weer overeind te komen en hem daarbij een kus te geven. ' Ahhw, arme jij toch.' Hij boog zich naar Ryan's oor en fluisterde daarin op ondeugende toon:' Ik wil je na die training best even komen troosten.' Na een plagend kusje op zijn oorlel gegeven te hebben, trok hij zijn hoofd weer terug.

"Hmm, dat klinkt verleidelijk," zei Ryan vrolijk. "Maar heb jij zin om tot tien uur te wachten? Want dan zijn we zo ongeveer klaar." Om de één of andere reden, die hij niet kon plaatsen, wilde hij niet dat Coco naar het veld zou komen. "Ik denk dat ik je morgen weer zal zien, op zijn vroegst. Na de training is het douchen en naar bed, geen tijd voor andere dingen." Hij zuchtte. De school ook met zijn stomme regeltjes. Maar ja, als hij in het team wilde blijven en daar ook aanvoerder van wilde zijn, moest hij zich daaraan houden.

Coco trok een pruillipje, maar haalde daarna al snel zijn schouders op. ' Ach misschien heb je gelijk. Dan hoor ik allang in me bedje te liggen volgens mij.' Zei hij grijnzend en gooide zijn benen van de bank af. Hij sprong overeind en boog zich naar Ryan om zijn handen te pakken en hem overeind proberen te trekken.

Ryan hielp Coco met overeind komen en ging met de beweging door, zodat hij zijn armen om hem heen kon slaan. Hij gaf hem een zoen en keek op de klok. "Ja, het wordt tijd voor het diner," zei hij met een zucht. "Ga jij maar vast, dan breng ik mijn boeken naar mijn slaapzaal." Hij gaf Coco nog een zoen en liep toen naar zijn boeken.

new
~

Jule zat onderuitgezakt op een stoel bij de haard met een blok papier tegen haar opgetrokken knieën en met een pen tikte ze tegen haar hoofd. Ze moest een verhaal schrijven over haar grootste hobby. Maar compleet met argumenten, gevoelens en natuurlijk naar de echte schrijfregels. Twijfelend keek ze naar het lege vel en begon een beetje te schrijven maar kraste alles weer door.