Slaapzaal - Meisjes, leerjaar 7

De slaapzaal: Een grote zaal dat ver in de lengte doorloopt om genoeg bedden te huisvesten. De bedden staan tegenover elkaar met een breed gangpad er tussen. Tussen de bedden is ongeveer 3 meter ruimte. Naast elk bed staat een kledingkast en een nachtkastje voor persoonlijke bezittingen. Boven het bed hangt een prikbord voor foto’s ook hangt er een boekenplank voor eventuele schoolboeken die je hier wilt opslaan.
Waardevolle spullen kun je inleveren bij de Matrone zodat ze in een kluis opgeslagen worden. Bij de Matrone worden ook de mobieltjes ingeleverd elke zondagavond en krijg je vrijdagmiddag terug. Een Matrone is de vrouw die zorgt voor de leerlingen op de slaapkamers, ze heeft huis tuin en keukenmiddeltjes tegen verkoudheid en houd de voorraden in de gaten. Ook is zij degene die de spullen wast. Je kan haar als een soort moeder zien.

Tijden waarop het licht uitgaat door de weeks:

Jaar 1: 20:30
Jaar 2: 20:45
Jaar 3: 21:30
Jaar 4: 22:00
Jaar 5: 22:00
Jaar 6: 22:15
Jaar 7: 22:30
Jaar 8: 22:30
Jaar 9: 22:45
Jaar 10: 23:00

In het weekend, dat houd in vrijdag en zaterdag avond, gaat het licht een uur later uit.

Regels: Houd de slaapzaal netjes, zorg ervoor dat je kleding in orde blijft. Als het kapot is moet je het zelf maken.

Harriet was haar boek vergeten uit haar kast te halen, daarom was ze weer onderweg naar haar slaapzaal. Af en toe bleef ze even stil staan om met iemand te praten, daarom duurde bij haar een wandeling naar de slaapzaal altijd 3x zo lang als ze van tevoren gepland had. Rustig opende ze de deur van de zaal, gelukkig was haar bed een van de eerste dus hoefde ze niet de hele rij af te lopen.

Rustig nam Mariah een trek van haar sigaret. In een kleermakerszit zat ze op haar bed waarbij de dekens aan het voeteneind tot een slordig hoopje verfromelt waren. Haar hoofd draaide naar de deur toen ze hem in haar ooghoeken zag opengaan maar stoppen met roken deed ze niet. Nee, ze blies in tegenstelling de rook rustig uit terwijl ze zich weer richtte de muziek die hard in haar oren speelde. Bij de meeste kinderen hingen vrolijke foto's op het prikbord, bij Mariah hing niks. Wat moest ze dan ophangen? Foto's van haar moeder in de psygiatrische opvang? Nee, die lol bespaarde ze de kinderen in haar slaapzaal.

Harriet merkte in eerste instantie het meisje niet eens op, pas toen ze de geur van sigaretten rook snoof ze een keer diep, waarna ze zich omdraaide. Door die beweging viel haar blik op het meisje met de dreadlocks, Mariah als ze het goed had. Kort bleef ze staan kijken om te zien of ze het goed zag. Doir kon je tich niet menen ze zat doodleuk te roken, iets wat al verboden was maar in een slaapkamer al helemaal. ' zou je dat ding alsjeblieft uit willen maken?' Vroeg harriet zoals gewoonlijkvriendelijk, hoewel ze haar scherpe tong in bedwang moest houden. Iets waar ze de laatste tijd weg goed in slaagde.

Toen Mariah merkte dat het meisje tegen haar praatte trok ze de oortjes uit haar oren. Vragend keek ze haar aan. Nogsteeds die koele blik in haar ogen, nogsteeds de moordenaars blik. Een blik wat zei dat ze tot alles in staat was. Ze wist wel dat ze fout bezig was, dat ze de regels overtrad maar spelen of je niet eens wist dat je een fout begin was gewoon leuker. Haar dreads waren bij elkaar gebonden met een dik elastiek, zo werd ze wakker en ging ze slapen. Want met die dreads slapen was niet echt lekker.

Harriet beet even kort op de bovenkant van haar lippen. ' je begrijpt best waar ik het over heb.' Sprak ze rustig toren ze haar muziek had uitgenomen. Haar britste accent haatte ze even op het moment, aangezien ze wist dat dit meisje alles truttig vond van wat ze deed. Dat kpn je gewoon van haar uiterlijk aflezen. ' doir dat ding alsjeblieft uit, er zitten hier mensen met een ernstige vorm van astma.' ze had haar armen over elkaar geslagen omdat ze njet wist waar ze ze anders zou moeten laten.

'Als jij weg bent is er niemand, dan doe ik het raam open. Niks mis mee toch.' Zei ze koeletjes. Ze was nu echt niet van plan om in die kou te gaan staan waardoor ze haar sigaret amper vast kon houden. Plus ze hield gewoon van op haar bed roken met wat muziek , het maakte haar rustig en hiemee kon ze nadenekn. Haar ogen waren gericht op het meisje, haar naam wist ze niet maar dat ze klassenoudste was wist ze wel, iets wat haar nu al niet beviel. Aan het britse accent irriteerde ze zich niet, ze praatte immers zelf met zo een accent. Misschien niet zo deftig als Harriët, aangezien ze uit een 'White Trash' wijk kwam, maar toch wel erg Brits.

Harriets gezicht suitdrukking wisselde in een fractie van een seconde naar boosheid, voor deze weer kalm werd. Voor ze reageerde haalde ze even diep adem, ' die rook blijft nog dagen hangen, en sowieso mag je hier niet roken zoals je weet.' Ze glimlachte even vriendelijk, ijn de hoop dat mariah er gewoon mee ophield, wat waarschijnlijk ijdele hoop was. ' en ik zal er niet mee naar de matrone gaan als je dat ding gewoon uitdoet.'

'Weet jij wat je moet doen. Eens lekker je laten neuken.' Zei ze waarnaar ze weer een hijs neemde van de sigaret. Ze ging echt niet naar zo een tutje luisteren wat waarschijnlijk nog nooit een hijs van een sigaret had genomen. Mariah kon hier echt niet tegen, ze was toch geen kleuter? Oke, ze had er zelf voor gekozen om naar deze school te gaan en als ze nog een aantal waarschuwingen kreeg zou ze ervan af gestuurd worden maar dat boeide haar niet. Dan zou ze maar straat worden gezet, ze kon goed voor zichzelf zorgen.

Door die woorden raakte harriet duidelijk even van slag, haar mond haperde eventjes en haar wangen kregen een rode kleur. Iets wat nogal makkelijk ging bij haar bleke huis doir op haar neus bedekt was met sproetjes. ' en misschien zou jij je eens moeten aanpassen en bedenken dat dit niet allemaal van jouw is.' Nog steeds sprak ze op een jaime toon, hoewel ze van binnen kookte van woede om die opmerking.

'Misschien moeten jullie eens fucking normale regels maken en niet elk klein dingetje afkeuren. Als ik ook niet buiten mag roken waarom zou ik dan niet gewoon binnen gaan roken.' Haar stem was rustig, misschien te rustig, te koeletjes. Mariah was niet iemand die meteen ging schreeuwen, ze bleef kil en sneed mensen hun keel door met haar opmerkingen. Zolang zij vond dat ze gelijk had zou ze ook met goede opmerkingen komen en nog nooit was ze van haar standpunt afgeweken.

whaha wat houd ik toch van swype -.-
-
"Als je buiten gaat roken ga ik er niets van zeggen, maar die rook is gewoon slecht voor iedereen hier." Nog steeds moest ze haar best doen om haar mening rustig te formuleren, ze was niet van plan haar krampachtige moeite op te geven om haar scherpe tong binnen te houden door dit meisje. "Ik snap dat die regels in het begin moeilijk zijn, maar je went er snel genoeg aan, doe op het minst een poging." haar bruine ogen keken haar even kort aan.

'Ik zit hier al 6 jaar, vanaf het begin dus. En ik heb nooit aan deze regeltjes kunnen wennen. Misschien jij wel, maar dat komt vast door de manier waarop jou opgevoed bent.' Namate ze verder in de zin kwam hoe meer ze praatte alsof ze ervan walgde. Ze walgde er ook van. Die meisjes die de perfecte jeugd hadden gehad, die alleen konden zeuren tegen degene die het minder hadden gehad. Haar puppilen versmalde zich, nu moest het meisje uitkijken. Hoe kleiner haar puppil werd hoe gevaarlijker ze was. Iets feller nam ze nog een trek van haar sigaret, ze moest rustig blijven en niet in de problemen komen.

Harriet haalde haar schouders op, nog steeds met een innerlijke strijd om zichzelf in bedwang te houden. "Dat zou kunnen inderdaad, behalve de kleuterschool heb ik altijd op dit soort scholen gezeten." het was geen nuttige informatie, maar informatie die haar de tijd gaf om zich van binnen weer wat te kalmeren. "Al wen je er niet aan, je kunt het alsnog niet maken dat er hier vanavond een paar meiden liggen te stikken door die smerige rooklucht van jouw." haar stem werd nu toch een tikkeltje harder, merkte Harriet op.

'Nou, nu zit het er toch in en dus helpt het niet als ik hem nu uitmaak. En trouwens, het gaat heus wel weg als ik het raam open gedaan.' Ze had hier al vaker gerookt en daarnaar het raam open gezet, niemand had het ooit gemerkt. Tot er nu een tutje binnenkwam die haar de regels even moest vertellen. Wat kon zij zich hier aan irriteren. Het kind had niks mee gemaakt maar wist wel iedereen beetje rond te bazen.

Hariet keek haar nu wat geïrriteerd aan, alleen al de gedachte om zonder astma in een rooklucht te slapen was al smerig. "Het trekt zo in het beddengoed, daar helpt een raam niet bij." ze pakte haar boek wat ze gezocht had van het bed. "Maar wat ik er ook van vnd, ik kan het sowieso niet toestaan." voegde ze er aan toe. En dat was waar, ze was verantwoordelijk voor de staat van de zaal en was verplicht om óf mistanden zelf op te lossen of ermee naar de Matrone te gaan. ets wat ze liever niet deed, maar wat moest ze dan.

Mariah rolde met haar ogen. Als ze het goed vond had ze het gewoon kunnen toestaan. 'Oke.' Zei ze alleen, ze vond het niet nodig om nog enige woorden vuil te maken aan dit meisje. Haar sigaret was ondertussen opgerookt. Ze nam haar laatste hijs ervan waarnaar het gewoon helemaal niet meer kon en drukte hem uit in de asbak die naast haar nachtkastje stond. Die had ze pas geleden nog gekocht aangzien ze het geen goed idee vond om haar sigaretten uit te drukken in de kast.

en hoe nu verder xd?

Dat weet ik neit, ahaha
Je kan doen dat ze een leraar haalt ofzo, en dat Mariah dan weer moet melden. Zoals altijd...

ja maar zo erg is harriet niet...

Agh anders weer een nieuwe meet?

Oke, waarover gaat die meet ? ahahaha,

Ehm, ze kan nogmaals ergens de regels overtreden en dat ze harriet dan uit de tent weet te lokken? Dan baalt harriet ook gelijk dat ze haar scherpe tong niet meer in bedwang heeft xd