Slaapzaal - Meisjes, leerjaar 6

De slaapzaal: Een grote zaal dat ver in de lengte doorloopt om genoeg bedden te huisvesten. De bedden staan tegenover elkaar met een breed gangpad er tussen. Tussen de bedden is ongeveer 3 meter ruimte. Naast elk bed staat een kledingkast en een nachtkastje voor persoonlijke bezittingen. Boven het bed hangt een prikbord voor foto’s ook hangt er een boekenplank voor eventuele schoolboeken die je hier wilt opslaan.
Waardevolle spullen kun je inleveren bij de Matrone zodat ze in een kluis opgeslagen worden. Bij de Matrone worden ook de mobieltjes ingeleverd elke zondagavond en krijg je vrijdagmiddag terug. Een Matrone is de vrouw die zorgt voor de leerlingen op de slaapkamers, ze heeft huis tuin en keukenmiddeltjes tegen verkoudheid en houd de voorraden in de gaten. Ook is zij degene die de spullen wast. Je kan haar als een soort moeder zien.

Tijden waarop het licht uitgaat door de weeks:

Jaar 1: 20:30
Jaar 2: 20:45
Jaar 3: 21:30
Jaar 4: 22:00
Jaar 5: 22:00
Jaar 6: 22:15
Jaar 7: 22:30
Jaar 8: 22:30
Jaar 9: 22:45
Jaar 10: 23:00

In het weekend, dat houd in vrijdag en zaterdag avond, gaat het licht een uur later uit.

Regels: Houd de slaapzaal netjes, zorg ervoor dat je kleding in orde blijft. Als het kapot is moet je het zelf maken.

Met een grote plof belandde Hillary op haar bed. Haar tas, die ze ergens langs haar bed op de grond had gegooit, snakte er naar om opgepakte te worden. Hillary stak met een zucht haar hand uit naar de tas en gooide het over haar schouder heen langs haar op bed. Met veel gerommel doorzocht ze haar tas naar foto's. Niet veel later vond ze een paar foto's van haar en haar broer. Een glimlach verscheen op haar gezicht. Daar was hij nog niet ziek en was hij nog gelukkig. Daar was Hillary ook nog bij hem. Nu moest ze hem missen. Ze kon alleen maar sms'jes van haar vervelende vader krijgen. Misschien moest ze haar gsm maar eens 'perongeluk' uit het raam gooien. Dan was ze eindelijk van alle ellende verlost.

Jane kwam de kamer binnengelopen. Er was een handdoek om haar lijf heen gewikkeld en natuurlijk ook eentje om haar haar. Ze had pas een douch gehad en ze voelde zich weer fris en fruitig. Er liepen druppeltjes over haar lichaam, toch was er een groot deel gedroogd. Bij haaar bed aangekomen opende ze een la met BH´s en daarnaar een la met onderbroeken. Voor vandaag zou ze een hipster aandoen, geen zin in een string. Vlug liet ze de handdoek van zich afvallen en trok het ondergoed aan, sommige meisjes voelde zich ongemakkelijk bij een bloot lichaam en ze wilde mensen er niet mee vervelen.

Scarlett was eigenlijk zelden op de slaapzaal te vinden, eigenlijk was ze er alleen om te slapen om daarna al vroeg in de ochtend te verdwijnen. De drukte van gillende meisjes over hun make-up en het geklaag dat ze er weer uit moesten hoefde allemaal niet van haar. Maar nu was ze er alsnog te vinden aangezien ze haar uniform aan het omwisselen was voor een outfit in haar eigen style. Wat ditmaal inhield een strakke zwarte broek in een soort leerachtige stof, een kort wit shirtje dat haar piercing bloot liet en een zwart motorjack dat nu nog over haar bed heen lag. Scarlett trok het witte shirtje over haar hoofd toen ze werd afgeleid door een meisje dat haar handdoek van zich af liet glijden en snel in haar ondergoed stapte, "Je hoeft je nergens voor te schamen hoor" merkte Scarlett op waarna ze weer verder ging met het shirtje goed te trekken.

Jane keek op, naar het meisje. 'Oh, ik schaam me niet hoor maar sommige mensen voelen zich ongemakkelijk bij een naakt lichaam.' Zei ze doelend op de andere meisjes. Ze haalde de handdoek uit haar haren en pakte een föhn uit de lade. De stekker stopte ze in het stopcontact. Haar bruine lokken die nu vreselijk in de klit zaten doordat ze nat waren zaten in dikke slierten langs haar hoofd. Daarom zette ze ook de fohn aan, die haar haren in een mum van tijd droog blies.

OOC:

Een kleine, bange eerstejaars kwam geruisloos aanrennen door de gang. In zijn armen had hij een bos bloemen. Een bloemstuk. Verschillende bloemen die gerangschikt waren tot een mooi geheel. Witte, gele en lichtroze bloemen staken er tussenuit. Het jongetje legde de bos voor de deur en klopte op de deur, om daarna hard weg te rennen.
De bloemen liet hij achter. Ze lagen een stukje van de deur af, om te zorgen dat er niemand op ging staan al ging de deur open. Waarschijnlijk had hij een tijdje gewacht totdat hij zeker wist dat Jane in de kamer was. Hopelijk als enige. Het jongetje had niet geweten waar de bos voor bedoeld was. Waarschijnlijk had de oudere jongen, die heb de bos bloemen gegeven had, een oogje op die Jane. Dat er een kaartje aan de bos bloemen hing, met "Bedankt Jane" erop, wist hij niet.

wat is eigenlijk het plan ding, waardoor jane met een ander meisje op de kamer moest zijn? :3
-
Scarlett knikte, ze vond dat de meeste mensen hier overdreven preuts waren. ommige begonnen al te flippen als ze het randje van je string zagen. Scarlett vond het allemaal niet zo erg als ze half blote lichamen zag, ze maakte er geen geheim van dat ze o pbeide geslachten viel. Op zowel jongens als op meisjes zonder een duidelijke voorkeur te hebben. "ik begrijp het." zei ze met een blik op enkele andere meisjes in de enorme slaapzaal die bezig waren met hun eigen ding. Ze wierp nog even een blik op het meisje dat nu druk bezig was met het fhönen van haar haar, maar ze werd al snel afgeleid door het geklop op de deur van de slaapzaal, wie klopte er nou zomaar? De nieuwsgierigheid van Scarlett was gewekt en nog met blote benen liep ze naar de deur om hier even later een bos bloemen achter vandaan te halen. "Wie is de gelukkige Jane?" vroeg het roodharige meisje toen ze de naam op het kaartje hardop voorlas.

Ooh gewoon alleen voor dat denk ik haha.
-
Jane.. Dat was zij. 'Ja, dat ben ik.' Zei ze terwijl ze verder ging met fohnen. Ze stond met haar rug naar de deur toegedraaid en wist dus niet dat er een grote bos bloemen voor haar bezorgd was. Onder het fohnen kamde ze haar haren die meer volume als normaal leek te bezitten. Haar ogen waren gericht op het raam. Er streek een koude wind langs haar blote huid, zodadelijk moest ze maar haar kleren aantrekken.

haha oki
-
Scarlett liep met de bos bloemen die ze even inspecteerde naar het meisje dat dus Jane heette toe. Zijzelf hield niet zo van dit soort romantsiteit, het was har altijd veel te overdreven. Maar het kon ook zo zijn omdart zij geen behoefte had aan lange relaties en eerder van de ONS was. Ze gooide het bosje bloemen op haar bed. "Je hebt een geheime aanbidder geloof ik." merkte ze droog op.

Jane trok haar wenkbrauw op. Ze kon zich niet herinneren dat ze echt bezig was geweest met een jongen, behalve Kian dan. Ze zette de fohn uit en legde hem naast de bos op haar bed. Kort keek ze het meisje aan maar zocht al snel naar een kaartje. Bedankt Jane, stond erop. Dat was vast Kian, een bedankje voor het brengen van zijn portemonnee. Ze glimlachte. Wat lief! 'Geen geheime aanbidder, gewoon een vriend.' Zei ze glimlachend. Naja, wat je een gewone vriend noemde..

Scarlett keek even met een toch wat nieuwsgierige blik naar haar reactie op de bos bloemen. "vast een goede vriend?" merkte ze droog op, aagezien zo'n bos bloemen toch flink wat geld zou moeten kosten. Scarlett liep weer terug naar haar gedeelte, een paar bedden verderop om haar broek aan te trekken.

Jane haalde haar schouders op. Iemand 1 dag kennen was niet echt een goede vriend te noemen. 'Mmm.' Zei ze daarom ook alleen maar. Haar felblauwe ogen gleden over de verschillende bloemen. Het was echt een mooi boeket. Daarom zette ze ze ook in de vaas die nog naast het bed had gestaan. (geen zin om haar helemaal water te laten halen en blabla) Echt lief van Kian, zoiets had ze namelijk niet van hem verwacht.

SScarlett sjorde de toch wat strakke spijkerbroek over haar benen heen. Ze liet zich achterover op haar bed vallen om de knoop dicht te krijgen, of se was te dik aan te worden of de broek van twee jaar oud was gewoon te klein aan het woorden. Scarlett hield het maar op het laatste. '' Dat klinkt geheimzinnig." Stiekem vroeg ze zich af welke jongen zulke bloemen voor haar zou kopen. Met een uiterlijk als dat meisje waren het er vast tientallen die er de moed voor zochten, maar nu had 'zomaar' een vriend de moed om het echt te doen. Ze ging weer recht op zitten en gooide haar rode haren naar voren, waarna ze een korte blik op jane wierp. Van haar nachtkadtje greep ze een grote zwarte haarborstel waarmee ze snel wat klitten uit haar haren borstelde.

Jane lachte zachtjes terwijl ze een zwarte skinny uit haar kast trok. 'Zo geheimzinnig is het niet hoor.' Moest ze het nu helemaal uitleggen aan het meisje of zou ze haar mond er gewoon over houden? Ze wist het niet. Wat haar was gebeurd was niet zo speciaal, zo dacht zij er tenminste over. Ze liet de spijkerstof over haar benen geen glijden en knoopte de goude knoopjes vast. Daarbij trok ze een random wijd shirtje uit een andere lade. De kleur was zachtroze en toen ze hem aan had gleed hij aan een kant van haar schouder af.

Nadat de meeste klitten uit het haar van scarlett verdwenen waren pakte ze het eerste de beste ding om haar haren naar achteren te binden. Ditmaal was het een grote zwarte klip , waarmee haar rode lokken in een soort grove knot werdrn vastgezet. Haar blik ging weer naar Jane bij het zachte gelach. Kort keek ze toe hoe het meisje zich aankleedde. Het was niet heel verrassend dat de kleding perfect paste opm haar lichaam heen. Scarlett vroeg zich af of het meisje ooit het lef zou hebben om iets te dragen in haar style. Vast niet.

Als laatste deed ze sokken aan en trok ze haar neonroze vans aan. Ja, schoenen was haar verslaving. Ze had verschillende schoenen in verschillende kleuren en verschillende stijlen. Uit verschillende landen had ze ze gehaald of besteld. De verzameling die onder haar bed stonden en in haar kast lagen waren jarenlang sparen. Het geld groeide haar ouders immers niet op de rug. Met schoenen aan plofte ze op het bed neer. Zij was degene die erin sliep, niet de andere

Scarlett kee even naar haar uniform die ze half over haar bed en half op de grond had gesmeten. Andere leerlingen vouwden het vaak netjes op maar dat vond Scarlett teveel moeite. Het lag wel goed daar. Onder haar bed lagen haar leren laarzen die alles behalve vrouwelijk waren. Ze waren niet erg hoog, ongeveer tot de helft van haar onderbeen, ze waren zwart en breed en werden strak getrokken door een stel veters. Ze had de schoenen al zo lang dat het leer zich precies naar haar voeten had gevormd. Het waren laarzen die haar een fortuin gekost hadden, maar nogt steeds had ze plezier van die dingen.
Toen ze eenmaal haar laarzen aanhad was ze wat haar betreft klaar, ze wilde naar buiten. Van haar kastje trok ze haar pakje sigaretten die ze in haar zak stopte, "Succes met je bloemen." zei ze tegen het meisje dat dus Jane heette.

'Dankje en doei.' Zei ze glimlachend waarnaar ze haar iPhone uit haar zwarte tas haalde. Ze zou wel wat gaan afspreken met een van haar vriendinnen, iets gaan drinken ofzo. Toen ze haar gesprekken opende zag ze dat ze al een paar berichten had gekregen, waaronder van haar vriendinnen. Nou, het zou wel lukken om wat af te spreken.

New
---

Cheraine stond in de badkamer van de slaapzaal met haar toilettas voor zich. Het was 7 uur 's ochtends en ze was van plan alles te doen voor ze ging eten, dan had ze meer tijd. Haar haren zaten in een knot boven haar hoofd en ze stond met een tandenborstel in haar hand waar ze op dit moment tandpasta op deed.