Slaapzaal - Meisjes, leerjaar 5

De slaapzaal: Een grote zaal dat ver in de lengte doorloopt om genoeg bedden te huisvesten. De bedden staan tegenover elkaar met een breed gangpad er tussen. Tussen de bedden is ongeveer 3 meter ruimte. Naast elk bed staat een kledingkast en een nachtkastje voor persoonlijke bezittingen. Boven het bed hangt een prikbord voor foto’s ook hangt er een boekenplank voor eventuele schoolboeken die je hier wilt opslaan.
Waardevolle spullen kun je inleveren bij de Matrone zodat ze in een kluis opgeslagen worden. Bij de Matrone worden ook de mobieltjes ingeleverd elke zondagavond en krijg je vrijdagmiddag terug. Een Matrone is de vrouw die zorgt voor de leerlingen op de slaapkamers, ze heeft huis tuin en keukenmiddeltjes tegen verkoudheid en houd de voorraden in de gaten. Ook is zij degene die de spullen wast. Je kan haar als een soort moeder zien.

Tijden waarop het licht uitgaat door de weeks:

Jaar 1: 20:30
Jaar 2: 20:45
Jaar 3: 21:30
Jaar 4: 22:00
Jaar 5: 22:00
Jaar 6: 22:15
Jaar 7: 22:30
Jaar 8: 22:30
Jaar 9: 22:45
Jaar 10: 23:00

In het weekend, dat houd in vrijdag en zaterdag avond, gaat het licht een uur later uit.

Regels: Houd de slaapzaal netjes, zorg ervoor dat je kleding in orde blijft. Als het kapot is moet je het zelf maken.

Willow liet haar legergroene rugzak op het bed vallen en haar bruinige koffer ernaast staan en zuchtte opgelucht, opgelucht omdat ze de kamer had gehaald en haar zware spullen veilig waren aangekomen. Ze had bedroefd haar telefoon bij de matrone afgeleverd en haar verbinding met de buitenwereld gelaten voor wat het was. Ze had nog geen zin om uit te pakken, dat had ze nooit de dag dat ze aankwam en zou ze waarschijnlijk debkomende dagen wel doen. Ze liet zichzelf ook op het bed zakken en keek naar het plafond wat ze aandachtig bekeek.

Tevreden keek Alison naar haar prikbord, dat ze het vorige kwartier vol had gehangen met oude foto's. Op elke foto lachte Alison stralend, mét een hoop populaire vriendinnen of knappe jongens. Sommigen waren echt genomen op leuke momenten, anderen had Alison geforceerd om indruk te maken op haar nieuwe school. Als alle meisjes zagen hoe populair Alison altijd was geweest, namen ze daar misschien een voorbeeld aan. Alison hoopte het in ieder geval. Ze ging verder met haar roze koffer vol kleren, sieraden, schoenen en parfums.

Misschien moest ze toch maar haar spullen uit gaan pakken, zuchtend kwam ze overeind en ritste haar rugzak open. Ze haalde een fotolijstje van haar en haar moeder bij de wilg tevoorschijn en zette hem op de boekenplek, op zijn vaste plek.Hij was genomen toen ze een jaar of vijf was, beschermend en liefdevol keek ze naar haar moeder, toen ging het al slecht met haar moeder.. Ze miste haar, hoe ze eerst was, toen ze nog voor haar had kunnen zorgen. Ze keek de kamer rond en haar blik viel op een roodharig meisje bij een roze koffer, ze blikte op haar prikbord en zag een hele hoop vriendinnen en jongens, ze was zeker zo'n populair meisje maar Willw had haar nog nooit eerder gezien, alleen bij het welkomsontbijt. "hey," zei ze glimlachend tegen het meisje.

Alison draaide zich om en lachte haar witte tanden bloot. 'Hey,' antwoordde ze, 'jou heb ik nog niet gezien! Ik zal me meteen maar even voorstellen, ik ben Alison Rose.' Normaal stak ze altijd netjes een hand uit - geleerd van oma Rose - maar nu had ze haar handen vol met kleding die allemaal apart op hangertjes in de volgens Alison veel te kleine kast moest. Dacht de schoolleiding soms dat de meisjes ook buiten de school in uniform rondliep? Nou, Alison in ieder geval niet!

Haar glimlach verbrede zich toen ze het enthousiasme van het meisje voelde. "Ik ben Willow Fields, en jou heb ik ook nooit eerder gezien, is dit je eerste jaar?" vroeg ze onzeker maar toch wel nieuwschierig. Ze liep naar het bed van Alison dat 2 bedden naast haar stond en bekeek het prikbord. "Je was populair op je vorige school hè?" het was niet echt een vraag, meer een constatering. Ze bekeek de foto's van Alison met haar 'vriendinnen', het zullen waarschijnlijk niet allemaal echte vriendinnen zijn geweest, en een hele boel knappe jongens. Een beetje jaloers was Willow wel, natuurlijk zij was nooit populair geweest.

Alison lachte een hoge, tinkelende lach. Ze vond het altijd fijn als mensen haar populair noemden. 'Ja, ik kom uit Londen,' zei ze. Wat ze niet noemde, was dat ze hierheen was gestuurd wegens gedragsproblemen. Dat zou weer een mindere indruk maken, een veel mindere indruk. Dat kon niemand weten. Alison stelde het als doel om iedereen te laten denken dat ze perfect was, en niets minder. 'Een beetje,' antwoordde ze daarom bescheiden op de tweede vraag, die niet echt een vraag leek. 'Ik had gewoon veel vriendinnen. En dit is Dahlia, mijn zusje.' Alison wees naar een foto, die best wel eens de enige zou kunnen zijn waar zijn en haar zusje elkaar zowaar omhelsden zonder dat het leek alsof ze elkaar wel konden wurgen.

Fronsend bekeek ze de foto van Alison en haar zusje, ze voelde iets, niet dat ze haar kracht gebruikte, nee Willow had altijd al een sterk gevoel gehad. Maar wat er precies was wist ze niet, net als dat ze niet precies wist of Alison wel helemaal zichzelf was... Ze wilde vast een reputatie opbouwen als populair iemand, Willow had er niets tegen, want Alison was echt wel aardig, maar toch had ze liever dat mensen zichzelf bleven en niet alles deden om aandacht, populariteit en dus ook macht. "Londen.. Das ver weg" zei ze met een glimlach tegen Alison. " Hoe is het daar?" vroeg ze nieuwschierig, en om vooral niets te laten merken over haar twijfels. Alison leek haar aardig, en met haar omgaan was vast wel leuk.

'Londen was geweldig!' Alison lachte breed. 'Ze hebben er prachtige winkels waar ik vaak met mijn beste vriendin was. En 's avonds gingen we dan naar de pubs waar niet zo streng op ID werd gecontroleerd. Daar kun je dus gewoon drinken, en het was er heel druk, want heel jong en bloeiend Londen komt daar om te drinken en te roken. Kijk, deze foto,' Alison pauzeerde even om de juiste foto te zoeken, een foto waar zij en nog een meisje werden opgetild door een stel dronken jongens, 'hebben we een keer gemaakt. Dat was zo'n geweldige avond!'

Oké Alison was absoluut niet het type meisje waar Willow bij op haar gemak was, zover was het wel duidelijk. "Leuk..uhm, ik bedoel geweldig" stamelde ze. Ze was niet zo'n feestbeest, en drinken deed ze ook niet vaak, laatstaan dat ze zou roken en naar een club gaan waar niet gecontroleerd werd op ID, ze zou er niet eens aan denken om ergens naar binnen te gaan waar ze nog helemaal niet naar binnen mocht. Ze was echt geen watje, of een miss perfect, verre van, maar ze had het gewoon niet zo op dronken worden en daarna vergeten wat je gedaan had. Maar ze zou er niets van laten merken, ze wilde niet dat Alison van alles van haar ging denken. "Echt leuk, vast heel gezellig" zei ze met een grote glimlach.